اطلاعیه

Collapse
هیچ اطلاعیه ای هنوز ایجاد نشده است .

با خانواده AirPort بیشتر آشنا شویم

Collapse
این تاپیک مهم علامت‌گذاری شده است.
X
X
 
  • فیلتر
  • زمان
  • نمایش
پاک کردن همه
new posts

  • با خانواده AirPort بیشتر آشنا شویم





    همیشه و تا بحال تحلیل ها و بررسی های پیرامون دستاوردهای خلاقانه اپل، مربوط به دستگاههایی است که مردم خیلی بیشتر آنها را دوست دارند و سود بیشتری را نیز به جیب اپل سرازیر میکنند، آنها همان سربازان وفاداری هستند که در صفحه های اول و پیش فرض وبسایت این شرکت خودنمایی میکنند، اما گروه دیگری از این دستاوردها هستند که به همان اندازه، برای قشری دیگر محبوب و ستایش برانگیز بوده، اما از بقیه جدا افتاده اند، این خانواده کوچک Airport نام دارد، که جزء سردمداران خانواده شبکه ای اپل محسوب میشوند. اعضای این خانواده ۳ دستگاه میباشند:

    ۱- AirPort Express
    ۲- AirPort Extreme
    ۳- AirPort Time Capsule
    با توجه به اطلاعات بسیار کم و آموزش های ناقص در سایتهای ایرانی در خصوص این گروه کوچک، با توجه به قول از پیش داده شده، یک مقاله کامل آموزشی و اختصاصی از انجمن آیفون را به شما تقدیم میکنیم،
    در این مبحث، هدف، آشنایی کامل با این دستگاهها و آموزش مفصل به همراه توضیحات تکمیلی از اطلاعات فنی و شبکه ای برای درک بهتر کارکرد این نوع دستگاهها در خلال آموزش ها میباشد. مقاله های تخصصی در این زمینه برای کارشناسان مربوطه ارایه شده است، اما ما در این آموزش، به زبان بسیار ساده، کاربران عادی و افرادی که بتازگی علاقه مند به این حوزه میباشند را آشنا خواهیم کرد.
    بعد از مطالعه این مبحث، شما براحتی میتوانید این دستگاهها و حتی دستگاههای مشابه شرکتهای دیگر را پیکربندی و به دانش شبکه ای خود بیفزایید.

    سرفصل موارد بررسی به تفکیک ذیل میباشد:

    • [*=right]مقدمه
      [*=right]آشنایی اولیه با شبکه های کامپیوتری و بیسیم
      [*=right]معرفی اعضای خانواده Airport
      [*=right]مقایسه عملکرد دستگاههای Airport
      [*=right]آموزش راه اندازی و پیکربندی اولیه دستگاههای AirPort (روش اول)
      [*=right]پیکربندی و تنظیمات پیشرفته دستگاههای AirPort (روش دوم)










    • [*=right]مقدمه





    امروزه در عرصه دیجیتال، کامپیوتر ها بدون ارتباط با همدیگر و به رخ کشیدن سرویس ها و اطلاعات خود، هیچ توانایی برای خودنمایی کردن ندارند، و این منوط به این است که در سطح شبکه اینترنت اینترنت و از هر کجای دنیا به بهترین شکل با هم ارتباط داشته باشند. مدیریت و ارتباط شبکه ها و دستگاهها با یکدیگر، یا بزبان ساده مدیریت ارتباطات کامپیوترها در شبکه اینترنت، به عهده تجهیزاتی به نام مسیریاب یا Router میباشد. در حقیقت هر کامپیوتری بوسیله این دستگاهها میتوانند به شبکه های مختلف مثل اینترنت دسترسی داشته باشند تا به اطلاعات کامپیوترها و سرورهای دیگر دسترسی پیدا کنند.
    قبل از هر توضیحی بهتر است با مفهوم مسیریاب یا Router آشنا شوید، تعریف روتر: دستگاهی است که ارتباط بین شبکه های مختلف را فراهم آورده، داده ها را از مبدا دریافت، و با توجه به آدرس مقصد، آنها را به دقت و سرعت مسیریابی (Routing) کرده و به سمت کامپیوتر مقصد ارسال مینماید. مثال: یک کاربر وقتی در کامپیوتر شخصی و مرورگر اینترنتی خود آدرس گوگل را وارد مینماید، درخواست کاربر به روتر ارسال میشود، اما روتر میفهمد که این درخواست از آدرس کاربری آمده است که قطعاً در اینترنت ناشناخته خواهد بود، پس دست به کار شده، آدرس مقصد (آی پی گوگل) را بررسی نموده و پس از صحت آدرس، درخواست کاربر را با آدرس معتبر (آی پی اینترنتی کاربر) بسته بندی و به مقصد ارسال میکند، حال سرور گوگل درخواست ورودی را بررسی و در صورت صحت، سرویس مورد نظر را به آدرس مبدا ارجاع مینماید، مجدداً روتر پاسخ را دریافت و بر اساس آدرس کاربر درخواست کننده، داده را به کامپیوترش تحویل میدهد، و کاربر در صفحه اینترنتی خود لوگوی گوگل را مشاهده مینماید، همین!
    این پروسه که ما براحتی آن را توضیح دادیم بقدری سریع و پیچیده صورت میگیرد که در این مبحث، جای تشریح آن نمیگنجد. اما در حدی سریع است که شما آدرس گوگل را وارد مینمایید و بلافاصله صفحه گوگل ظاهر میشود.
    لازم به ذکر است روترها پروسه درخواست کاربر را برای اول در جدول خود ذخیره، و برای دفعات بعد، با مشاهده درخواست مشابه و تطبیق با جدول مسیریابی خود، داده ها را با سرعت هرچه بیشتر به همان آدرس ارسال میکنند.
    روترهای پیشرفته تری هم هستند که در یک مقطع زمانی از پیش تعیین شده، به محتوای سرویس درخواستی کاربران در اینترنت دسترسی و تغییرات را دانلود و ذخیره مینمایند، اینبار چنانچه کاربر درخواست خود را به همان آدرس ارسال کند، بدون ارتباط به اینترنت، به محتوای از پیش دانلود شده توسط روتر دسترسی خواهد یافت. این کار بیشتر در شرکتهای تجاری برای جلوگیری از افزایش ترافیک اینترنت و مدیریت پهنای باند صورت میگیرد، به این پروسه Caching گفته میشود.
    همانطور که میدانید، غول های دنیای انفورماتیک، همیشه راهکارهای خود را با الهام از طبیعت و دنیای واقعی، تجزیه، تحلیل نموده و آنها را پیاده سازی مینمایند، در مثال نحوه کار یک روتر، اگر بخواهیم در واقعیت یک مثال بزنیم، این عملیات شبیه ارسال و دریافت یک محموله پستی است.
    فرض کنید که میخواهید یک بسته را به دوست خود در یک شهر دیگر برسانید و چیزی را هم دریافت نمایید، اینجا خود شما کاربر هستید، سرور گوگل آدرس دوست شماست و روتر اداره پست شهر شماست.
    شما بسته خود را اماده، آدرس مقصد خود را بر روی آن یادداشت میکنید (آدرس گوگل را در مرورگر خود وارد مینمایید)، آن را به اداره پست شهر خود برده و منتظر میمانید، اینجا اداره پست محتوا و آدرسها را چک و بررسی و بسته بندی استاندارد نموده و آن را به اداره پست شهر مقصد ارسال مینماید(روتر بعد از دریافت درخواست کاربر بررسی لازم جهت آدرس دهی مقصد را انجام داده و به روتر گوگل ارسال میکند)، اداره پست شهر مقصد بعد از تحلیل و تفکیک آدرسها بسته را به مقصد مورد نظر و دوست شما ارسال میکند (روتر یکی از سرورهای گوگل، بسته را دریافت و به سرور خدمات دهنده داخلی تحویل مینماید)، به همین راحتی، و حالا این پروسه را برعکس تصور کنید تا پاسخ آن به کاربر درخواست کننده ارجاع گردد.
    در اکثر شبکه های خانگی، مودم های ADSL مهمترین روترها هستند، زیرا شما با کابل تلفن خانگی که متصل به شبکه جهانی اینترنت است، میتوانید با ان ارتباط داشته باشید، و همه بارها به دوش روتر مودم شما خواهد بود.
    این مقدمه ای بود تا درک خوبی از روتر و مسیریابی اطلاعات داشته باشید، چون یکی از وظایف اصلی دستگاههای AirPort میباشد. در سرفصل بعدی، شما با شبکه های کامپیوتری آشنا خواهید شد تا بتوانید با درک بهتر، با دستگاهها و اصطلاحات مربوطه مواجه شوید.










    • [*=right]آشنایی اولیه با شبکه های کامپیوتری و بیسیم



    اصولاً وقتی کلمه شبکه و اصطلاحات پیرامون آنها مثل: IP, Wi-Fi، 3G, دومین، شبکه اینترنت، Router و ...، به گوش بعضی ها میخورد، ممکن است کمی گیج شده و به اصطلاح هنگ کنند. و میبینید که هر روز بیشتر از دیروز ابزارهای پیرامون این موضوعات در حال گسترش و اطلاعات پیرامون آنها بسیار وسیعتر میگردد. با توجه به اینکه بحث در این حوزه بسیار پیچیده و گسترده ای قرار دارد و از دامنه این مقاله خارج است، اما به صورت مقدماتی و کلی، شما را با اصول شبکه های کامپیوتری آگاه میسازیم تا ازین پس در هرجا نه تنها با شنیدن و دیدن ابزارهای شبکه و اصطلاحات پیرامون انها نهراسیده بلکه با این دانش، بتوانید آنرا درک کرده و مثل بقیه، توانایی پیکربندی تعدادی از انها را داشته باشید.
    اصولاً شبکه چیست و چرا بوجود آمد؟
    فرض کنید شما در دفتر کاری خود، تعدادی کامپیوتر شخصی دارید و یک چاپگر که بر روی یکی از آنها نصب میباشد. اگر هر کدام از افراد بخواهند مستندات خود را چاپ نمایند مجبور هستند تا اطلاعات خود را بر روی ابزارهایی مانند فلش یا سی دی رایت نموده و در درایو کامپیوتری که چاپگر به آن متصل است قرار داده و یک سند را چاپ نمایند. اگر دقت کنید میبینیدکه برای این کار کوچک و جزیی، باید چه مسیر طولانی را طی کند. اما اگر کامپیوترها در دفتر کاری بهم متصل باشند براحتی، نه تنها مستندات خود را بدون زحمت چاپ نمایند بلکه میتوانند اطلاعات خود را به اشتراک گذاشته و در اختیار دیگران قرار دهند. اصولاً شبکه برای سهولت، دسترسی سریع و کاهش استهلاک، وجود آمد تا کامپیوترها با همدیگر ارتباط داشته باشند.
    پس شبکه های کامپیوتری، مجموعه ای از کامپیوترهای بهم متصل شده را مینامند. شبکه های کامپیوتری بر اساس مکان و مسافت تشکیل میشوند، یعنی ممکن است کامپیوترهای به هم متصل شده در یک اتاق، یک ساختمان، یک شهر و یا چند کشور باشد. راه اندازی ارتباطات دستگاهها و کامپیوترها در مقیاس وسیع نیازمند دانش و دستگاههای پیشرفته تر میباشد، نظیر شبکه های موبایل.
    به طور کلی شبکه بر اساس محل جغرافیایی به سه دسته تقسیم میگردد:
    • [*=right]LAN مخفف Local Area Network به معنای یک شبکه محلی کوچک که ممکن است در یک اتاق یا ساختمان راه اندازی شود، در یک ساختمان وقتی دستگاهها و کامپیوترها بهم متصل میگردند یک شبکه از نوع LAN تشکیل داده اند.
      [*=right]MAN مخفف Metropolitan Area Network به معنای یک شبکه شهری است. همانطور که از اسمش پیداست، در سطح یک شهر از اتصال چند شبکه محلی LAN تشکیل میشود. برای مثال یک شرکت که دارای چندین دفتر خدماتی در سطح یک شهر دارد، میتواند با راه اندازی این شبکه، دفاتر خود را بهم متصل کند. برای اتصال شبکه های LAN به MAN میتوان از یک روتر مثل AirPort استفاده نمود.
      [*=right]WAN مخفف Wide Area Network این میتواند یک شبکه گسترده بین شهری، کشوری و در حقیقت جهانی باشد، که شبکه های LAN به طور مستقیم میتوانند به آن متصل شوند و از سرورها و کامپیوترهای دنیا خدمات دریافت نمایند. مثال این مورد شبکه اینترنت میباشد که شما از شبکه خانگی خود (LAN) از طریق مخابرات یا شرکت خدمات دهنده خود به اینترنت (WAN) متصل میشوید.


    حال به دنیای کوچک خودمان در شبکه LAN یا همان اتاق برمیگردیم و میخواهیم بدانیم که چطور دو کامپیوتر با هم ارتباط برقرار میکنند و اطلاعات را تبادل میکنند. هر کامپیوتر باید دارای یک IP باشد. IP مخفف Internet Protocol میباشد، که یک آدرس منحصر بفرد در شبکه برای هر دستگاه میباشد. هر کامپیوتر باید دارای یک IP مجزا باشد تا بتواند با بقیه کامپیوترها ارتباط برقرار کند. اینجا نمیتوانیم در مورد IP زیاد صحیت و بحث کنیم، چرا اینکه به اندازه یک کتاب ۱۰۰۰ صفحه ای باید در باره آن نوشت، اما همینقدر بدانید که یک آدرس یکتا است که با آن، کامپیتور میتواند در یک شبکه شناسایی شده و با بقیه کامپیوترها تبادل اطلاعات نماید. IP یک آدرس ۳۲ بیتی میباشد که همیشه مثلاً بصورت 192.168.0.1 مشاهده کرده اید. که در کامپیوترها میتوانید در تنظیمات شبکه سیستم عامل خود، آنرا وارد نمایید. البته نسل جدیدی از IPهای ۱۲۸ بیتی برای پوشش بسیار بسیار زیاد بوجود آمده است که به IPv6 معروف است.
    حال که فهمیدیم IP یک شناسه کامپیوتر برای برقراری ارتباط میباشد، باید بدانیم که کامپیوترها بوسیله کابل شبکه یا بیسیم بهم متصل میگردند. دو کامپیوتر میتوانند بصورت مستقیم با یک کابل متصل شده، IP به خود اختصاص داده و با هم ارتباط برقرار نمایند. حال اگر چند کامپیوتر در یک شبکه وجود داشته باشند باید از دستگاههای هاب یا سوییچ استفاده نمایید، که وظیفه ای این دستگاهها مدیریت برقراری ارتباط بین چندین کامپیوتر میباشد.
    کامپیوترها همچنین میتوانند از طریق امواج رادیویی، بصورت بیسیم با هم ارتباط داشته باشند. که مستلزم وجود یک دستگاه مخصوص به اسم Access Point میباشد که میتواند ارتباط کامپیوترها و دستگاههای دیگر مثل موبایل را برای ارتباط در یک شبکه محلی به صورت بیسیم مدیریت کند. امروزه به این شبکه خانگی بیسیم Wi-Fi گفته میشود. در گذشته نه چندان دور، مثل امروز همه چیز شسته و رفته نبود، برای هر سرویسی یک دستگاه مخصوص به خود وجود داشت که میبایست آنها را به سختی پیکربندی کرد و استفاده نمود، اما امروزه اکثر دستگاهها مثل مودم ADSL اکثر امکانات لازم را در خود بصورت یکجا دارا میباشد: روتر، سوییچ، اکسس پوینت و ... , و کاربر را از داشتن ابزارات جانبی خلاص میکند. لازم به ذکر است بعد از دوره طولانی در شبکه های بیسیم و کابلی ، تمام تحقیقات، ابزارالات بصورت یک استاندارد در موسسه جهانی IEEE یا انستیتوی جهانی مهندسان برق و الکترونیک به ثبت رسیدند، تا متعاقباً هر شرکت و کمپانی بخواهد در این حوزه فعالیت و ارایه خدمات نماید، مطابق این استانداردها عمل نماید.
    در اینجا یک آشنایی جامعی در مورد شبکه های بیسیم ارایه خواهیم داد، چرا که شما و خیلی ها دوست دارید در مورد آن بدانید، زیرا در شبکه های خانگی، شبکه های موبایل، ارتباطات ما-هواره-ای بسیار کاربردی میباشند. قبل از آن یاداور میشویم که تفاوت اصلی شبکه های کابلی و بیسیم تنها حذف کابل در شبکه های بیسیم میباشد. همچنانکه سیگنالهای الکتریکی که از کابلها عبور و در کامپیوتر به داده های دیجیتال برای تبادل اطلاعات بین کامپیوترها تبدیل میگردند، در شبکه های بیسیم سیگنالهای الکتریکی از طریق امواج رادیویی حرکت، و بین کامپیوترها جابجا و منتقل میگردند.
    شبکه های بیسیم برای سهولت، کاهش هزینه های کابل کشی بوجود آمد، دانشمدان در دوره ای توانستند از امواج پیرامون ما برای تبادل اطلاعات دیجیتال استفاده نمایند. همانطور که میدانید امواج رادیویی در هوا و بصورت سیال بطور افقی و عمودی در حال حرکت هستند، و این ذرات سرگردان بهترین وسیله هستند تا بتوانند وظیفه حمل اطلاعات بین کامپیوترها را به دوش بکشند. اما در شبکه Wi-Fi, اطلاعاتی که بصورت سیگنالهای الکترونیکی بسته بندی شده اند، چطور و با چه سرعت و تا چه محدوده ای میتوانند به مقصد برسند، مهمترین مبحث اصلی این شبکه ها میباشد، که این سه عامل بستگی به Access Point و دستگاه بیسیم کلاینت دارد.
    برای اینکه سه عامل فوق بر اساس محدوده جغرافیایی شبکه ها, امکان ارتباط بین کامپیوترها را با بهترین شکل فراهم آورند، دستگاههای مناسب آن شبکه بهمراه استانداردهای لازم مورد نیاز، طراحی و پایه گذاری شد. بنابراین دستگاههای بیسیم و استاندارد مورد استفاده در شبکه خانگی و محدوده یک ساختمان، با دستگاههای بیسیم بزرگتر برای شبکه موبایلی که یک محدوده وسیع تری را شامل میشود، تفاوت چشمگیر دارد. در حقیقت هرچقدر محدوده تحت پوشش وسیعتر شود، بالطبع باید تجهیزات مدیریت بیسیم بزرگتر و پرقدرت تر باشند.





    ممکن است اینجا سوالی ذهن شما را درگیر کند که با این همه دستگاههای متفاوت مثل موبایل، بلوتوث، اکسس پوینت یا مودم های بیسیم و ...، چطور این امواج با هم تداخل پیدا نکرده و به خوبی کار میکنند؟
    در جواب باید بگوییم این همان استانداردهای اشاره شده در بالا میباشد که بر روی هر دستگاه طراحی شده است تا در محدود تعیین شده خود اقدام به ارسال سیگنالهای الکترونیکی نمایند و بدینصورت هیچگونه تداخل امواج نخواهید داشت.
    بهتر است قبل از تعاریف این استانداردها، درمورد باند (Band) که در شبکه های بیسیم به کرات شنیده اید آشنا شوید.
    باند و فرکانسهای مربوطه چیست؟ امواج پراکنده در هوا که حاوی سیگنالهای الکتریکی میباشند قادر هستند تا در محدوده و دامنه های متفاوتی، اطلاعات را به صورت افقی و عمودی منتقل نمایند. سیگنالها در هر محدوده ای میتوانند یک حجم مشخص از اطلاعات را با سرعت مشخص منتقل نمایند. پس باند سیگنالهای الکترونیکی هستند که در محدوده مشخص میتوانند به انتقال اطلاعات بپردازند، و بهترین محدوده انتقال، با فرکانس های استاندارد ثبت شده استفاده میگردند. شبکه های Wi-fi در فرکانس 2.4 GHz و 5 GHz و 60 GHz که تا کنون بدست امده اند، بهترین توانایی را در تبادل اطلاعات را دارند. و اینها با استانداردها تعیین شده از قبل در دستگاههای Access Point تعبیه و عرضه میگردند.
    با درک باندها، فرکانس ها و محدوده های شبکه های Wi-Fi، اکنون به استانداردهای شبکه های Wi-Fi میپردازیم:

    • [*=right]802.11b

    این استاندارد برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ در شبکه های بیسیم معرفی گردید، سرعت تبادل اطلاعات در این استاندارد ۱۱ مگابیت بر ثانیه بوده و فقط از فرکانس 2.4 GHz استفاده مینماید.

    • [*=right]802.11a

    این استاندارد همانند مورد قبلی است با این تفاوت که سرعت تبادل اطلاعات ۵۴ مگابایت بر ثانیه و در فرکانس 5 GHz عمل مینماید.

    • [*=right]802.11g

    این استاندارد برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ ثبت و عرضه گردید که در آن زمان به محبوبترین استاندارد نیز مبدل گشته و تا کنون نیز بر روی دستگاههای کنونی پشتیبانی میگردد. در زمان عرضه این استاندارد، نام شبکه های بیسیم به Wi-Fi نامگذاری شد. سرعت تبادل اطلاعات در این استاندارد ۵۴ مگابایت بر ثانیه و در فرکانس 2.4 GHz عمل مینماید، و تفاوتش با استاندارد قبلی، برد و محدوده تحت پوشش وسیعتر آن میباشد. اکثر تلفن های همراه و آیفون 3G و 3GS به همراه بیشتر Access Pointها از این استاندارد بهره میبرند.

    • [*=right]802.11n

    این استاندارد که با نام Wireless N مشهور میباشد جزو کاربردی ترین پروتوکل های اخیر بوده که در سال ۲۰۰۹ عرضه گردید. این استاندارد در حقیقت نسخه بسیار بهبود و تکامل یافته ورژن استانداردهای قبلی است که در دو فرکانس 2.4 و 5 GHz به طور همزمان عمل مینماید. با توجه به پشتیبانی دوگانه از باندهای ذکر شده، از این تاریخ به بعد بود که دستگاهها و Access Pointهای دوبانده (Dual Band) عرضه گردید که تحول بسیار خوبی در شبکه های Wi-Fi بوجود آمد.
    این استاندارد با پشتیبانی از دوباند 2.4 و 5 گیگاهرتزی، میتواند سه سطح متفاوت از لحاظ مسافت را با سرعتهای متفاوت ارایه نماید:
    - Single Stream با توان سرعت ۱۵۰ مگابایت بر ثانیه
    -Dual Stream با توان سرعت ۳۰۰ مگابایت بر ثانیه
    - Three Stream با توان سرعت ۴۵۰ مگابایت بر ثانیه
    سه سطح متفاوت با سرعت های گوناگون باعث گردید که کمپانیها بر مبنای این استاندارد، روتر بیسیم و اکسس پوینت های متفاوتی را عرضه نمایند که سرعتهای متفاوتی داشته باشند.
    اینجاست که باید یادآور شویم که چرا خانواده Airport اپل در استفاده از بکارگیری استاندارد بیسیم خود از بقیه رقبا پیشتاز و به قولی پرسرعت تر میباشد.
    بسیاری از کاربران همیشه از اکسس پوینت و مودم های بیسیم خود در ارایه سرعت Wi-Fi شاکی هستند. با اینکه اکثر دستگاهها از استاندارد 802.11n پشتیبانی مینمایند، اما با سه سطح ذکر شده، میتوانید بفهمید که ممکن است دستگاه شما در رنج سرعت های متفاوت به فعالیت بپردازند که در زمان خرید یک دستگاه بیسیم باید به آن توجه کنید.
    اکثر اکسس پوینت های موجود که از پشتیبانی 802.11n پشتیبانی مینمایند، عموماً در سه نوع تولید و عرضه میگردند: دسته اول که با استفاده از دو باند امکان ارایه سرعت ۳۰۰ مگابایت بر ثانیه را فراهم میاورند. دسته دوم که در فرکانس 2.4 سرعت ۳۰۰ مگابایت بر ثانیه و در فرکانس 5 GHz سرعت ۴۵۰ مگابایت را ارایه مینمایند. و دسته سوم که در هر فرکانس سرعت ۴۵۰ مگابایت بر ثانیه را ارایه مینمایند. حال میتوانید بهتر درک کنید که چرا بیشتر دستگاههایی که به صورت یکسان از 802.11n بهره میبرند، دارای سرعتهای متفاوت میباشند. دستگاه Airport Express در دسته دوم و نسل قبلی Airport Extreme و Time Capsule در دسته سوم قرار دارند.

    • [*=right]802.11ac

    این استاندارد آخرین و قویترین در نوع خود که تا کنون عرضه گردیده است، میباشد. که به WiFi 5G (وای فای نسل پنجم) نیز معروف است، این استاندارد که به تازگی عرضه گردیده و خانواده جدید AirPort Extreme و AirPort Time capsule از آن بهره میبرند, با آگاهی از سه سطح جریان بیسیم که در بند قبل ذکر کردیم توان فوق العاده بالایی را بهمراه دارد:
    - Single Stream با توان سرعت ۴۵۰ مگابایت بر ثانیه
    - Dual Stream با توان سرعت ۹۰۰ مگابایت بر ثانیه
    - Three Stream با توان سرعت ۱.۳ گیگابایت بر ثانیه
    اگر دقت نمایید میبینید که سطح Three Single در استاندارد 802.11n به اندازه سطح اول این استاندارد جدید میباشد که نشان میدهد 802.11ac فوق العاده قدرتمند بوده و به طور میانگین سه برابر سریعتر از نسل قبلی خود میباشد، و اولین شبکه Wi-Fi گیگابایت محسوب میگردد. این سرعت بالا باعث کاهش مصرف انرژی و باتری در دستگاههای استفاده کننده از این استاندارد را به ارمغان خواهد آورد. در حال حاضر روتر بیسیم و اکسس پوینت های محدودی مثل Airportهای نسل جدید در بازار موجود میباشند. برای استفاده از این استاندارد، دستگاههای کلاینت نظیر لپ تاپ، موبایل و غیره باید مجهز به سخت افزار خاص با پشتیبانی از استاندارد فوق باشند. که در حال حاضر مک بوک های ایر جدید اپل که در کنفرانس WWDC امسال معرفی گردیدند از این استاندارد پشتیبانی مینمایند.
    نکته: اینکه میگویند دستگاههای بیسیم اپل از قدرت و سرعت بالاتری استفاده مینمایند را میتوانید اکنون حدس بزنید. بله! به دلیل استفاده از سطح دوم و سوم (Dual Stream & Three Stream) میباشد که در دستگاههای مشابه کمپانیهای دیگر به ندرت مشاهده گردیده است. نسل جدید Airport Extreme و Time Capsule در سطح سوم این استاندارد یعنی سرعتی معادل ۱.۳ گیگابایت بر ثانیه را دارا میباشند.







    • [*=right]802.11ad

    این استاندارد جدیدترین دستاوردی است که در مراحل آزمایشگاهی قرار دارد و در نمایشگاه CES 2013 رونمایی گردید که به WiGig معروف است. اگر به یادآورید گفتیم شبکه های Wi-Fi در ۳ فرکانس کار میکنند. این استاندارد در فرکانس 60 GHz کار میکند. الان میتوانید حدس بزنید چه سرعتی را در بر خواهد داشت؟
    استاندارد 802.11ad با سرعتی معادل ۷ گیگابایت بر ثانیه میتواند اطلاعات را بدون سیم منتقل نماید، و میتوان فهمید که باید این سرعت عظیم در یک فرکانس بسیار بالا قابل دستیابی باشد.
    اگر این مطالب را بخوبی مطالعه نموده باشید میدانید که هرچقدر از دستگاه اکسس پوینت دورتر شوید، از سرعت انتقال داده ها در محدوده تحت پوشش کاسته میگردد. این استاندارد با این بازده عظیم فقط در محدوده پوشش ۹ متری کار میکند ، و اگر دورتر شوید متعاقباً از فرکانس های دیگر بهره خواهید برد. این استاندارد بیشتر در ایستگاههای کاری که با لپ تاپ در فاصله نزدیک باید تبادل اطلاعات داشته باشند، مورد استفاده قرار میگیرند.

    در پایان مبحث شبکه های بیسیم، از خود سوال میکنید که اینهمه اطلاعات که در امواج غوطه ور هستند و تبادل میگردند چقدر امنیت را به ما میدهند. بله سوال بجایی است زیرا اطلاعات در شبکه های بیسیم خیلی سریعتر و راحتر توسط یک هکر قابل دستیابی است. باید بگوییم اکسس پوینت ها، اطلاعات و سیگنالهای بسیار زیادی را در هوا پخش میکنند که باید این اطلاعات رمز نگاری و حفاظت شده باشند، که در حال حاضر تکنولوژیهای امنیتی و رمزنگاری بسیار پیشرفته ای قابل تنظیم بر روی دستگاهها میباشد که اطلاعات بصورت محافظت شده بسته بندی و بین دستگاهها تبادل میشود. که در جای خود در مورد آنها توضیح خواهیم داد.
    حال با آشنایی شبکه Wi-Fi, میتوانید شبکه های موبایل را یک شبکه بیسیم در مقیاس بسیار گسترده تر تصور کنید، در این نوع شبکه ها میدانید که اطلاعات باید در یک محدوده بسیار وسیع تری توسط کاربران دارنده تلفن همراه مبادله گردد. پس باید تجهیزات رادیویی قویتر در فرکانسهای بسیار بالاتر بر روی دکل های مخابراتی در ارتفاع بالا نصب گردیده که میتوانند ارتباط کاربران را از طریق یک سیمکارت در تجهزات موبایل، در همه نقاط مدیریت کنند.
    در نسل اول شبکه های موبایل، تجهیزات خدمات رسان قادر هستند تا دیتای از نوع صدا و پیغام متنی را به کاربران ارایه نمایند، در نسل دوم با بهبود نسبی تجهیزات اپراتورهای خدماتی میتوانند کاربران را از طریق سیمکارت به شبکه WAN (اینترنت) متصل نموده تا بتوانند از خدمات آن استفاده نمایند. اما در نسل سوم شبکه های موبایل که به نام 3G معروف میباشد، تجهیزات رادیویی پیشرفته تر قادر خواهد بود تا علاوه بر ارسال اطلاعات صوتی، متنی، محتوای چند رسانه ای را نیز ارایه نمایند که نمونه آن تماس تصویری از طریق شماره تلفن همراه میباشد. علاوه بر این، بسته به نوع تجهیزات پیشرفته در این نسل، اپراتورها میتوانند کابران را به شبکه جهانی اینترنت با حداکثر سرعت ۵۴ مگابایت بر ثانیه متصل نمایند، که بصورت تئوری استفاده و در عمل پایینتر از این مقیاس میباشد. اخرین نسل از شبکه های موبایل نسل چهارم معروف به 4G یا LTE میباشند که به صورت عملی حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه را برای کاربران دارنده دستگاهها یا گوشی های هوشمند فراه میاورد. اما اپراتورهای مخابراتی بر اساس تجهیزات و همچنین در نظر گرفتن شرایط کاربر، پهنای باند کمتری را ارایه مینمایند.
    حال با اینهمه اطلاعاتی که بدست آورده اید، اگر در قسمت بعدی، دستگاههای Airport را معرفی نماییم، خیلی خیلی بهتر، و راحتتر میتوانید آنها را بشناسید و با اصطلاحات آنها ارتباط برقرار کنید.













    • [*=right]معرفی اعضای خانواده AirPort



    با توجه به مقدمه و آشنایی با شبکه های بیسیم، اکنون میتوانیم بگوییم خانواده Airport دو توانمندی بسیار گسترده را بطور مشترک دارا هستند:
    • [*=right]مسیریابی (Routing)
      [*=right]شبکه بیسیم Wi-Fi


    قبل از معرفی، باید یادآور شویم که همانطور که ذکر شد مودم های ADSL یکی از پرکاربردترین روتر های دنیا در شبکه های خانگی هستند، پورت ورودی این مودمها برای مسیریابی با نام DSL و از سوکت RJ11 یا همان کابل تلفن میباشد، اما در شبکه های بزرگتر پورت های روتر بدینگونه نیست و اکثراً از سوکت RJ45 با نام WAN که شبیه به پورت شبکه های Ethernet میباشد، استفاده مینمایند. روتر در شبکه های شرکتی برای اتصال شبکه های یک شرکت که دارای چندین ساختمان در سطح شهر یا شهرهای دیگر میباشد بوسیله ابزار ارتباطی مختلف مثل امواج رادیویی، فیبر نوری و... استفاده میگردد.
    علت توضیحات بالا بدین دلیل بود که بگوییم خانواده AirPort در دسته دوم قرار میگیرند و دارای پورت WAN برای مسیریابی میباشند، پس کاربران خانگی نمیتوانند کابل تلفن خود را برای استفاده خطوط ADSL به آن متصل کنند، معمولاً افرادی که در خانه از AirPort استفاده مینمایند، در کنار آن یک مودم ADSL جداگانه قرار میدهند. این دسته از کاربران خانگی عملاً نمیتوانند از قابلیت مسیریابی استفاده نمایند، و بیشتر از شبکه پرسرعت Wi-Fi و امکانات بسیار دیگر آن استفاده مینمایند که به آنها خواهیم پرداخت.
    خانواده AirPort که شامل ۳ دستگاهی که ذکر شد، با توجه به ۲ توانمدی پرکاربرد آن که در بالا اشاره کردیم، بهترین انخاب برای داشتن یک اتصال مداوم، با کیفیت، پرسرعت و امنیت در یک شبکه میباشند. این دستگاهها به گفته اپل برای کاربران خانگی و شرکتهای تجاری کوچک تولید شده اند، که میتوانند ۵۰ کاربر به آن متصل و از خدمات ان استفاده نمایند، اما به شخصه که در پروژه های متعدد شبکه ای از انها استفاده نموده ام، با پیکزبندی مناسب، این دستگاهها از تعداد بالاتری از کاربران در ارایه سرویسها، خدمات رسانی کرده اند، که در نوع خود بینظیر و به جرات از تمام برندهای هم نوع خود در سطح کاربری ذکر شده بالاتر میباشد. بطور خلاصه AirPort Express برای کاربر خانگی مناسب، AirPort Extreme و AirPort Time Capsule برای شرکتهای کوچک و حتی با پیکربندی حرفه ای بستر شبکه، تا سطح متوسط را جوابگو خواهد بود. با توجه به اینکه در ادامه به معرفی تک تک آنها خواهیم پرداخت، اما ممکن است بعضی از شما حس کنجکاوی از تفاوت Airport Extreme و Time Capsule را داشته باشید. که باید بگوییم Time Capsule فقط دارای یک هارد ذخیره سازی است که به آن خواهیم پرداخت، اما از لحاظ عملکرد شبکه ای، هیچ تفاوتی با هم ندارند.
    با توجه به بررسی بیشتر دستگاهها، روترها و مودم های مشابه، خانواده AirPort قویترین دستگاههایی است که واقعاً از باندهای دوگانه بیسیم خود به صورت موازی خدمات رسانی میکنند، ولی اکثر برندهای مشابه به اسم دوبانده یا بیشتر در عمل بازده مناسب را نداشته اند. تمام دستگاههای AirPort دارای دوباند و در فرکانس 2.4 و 5 GHz عمل مینمایند.

    نوبت به نگاه اجمالی به این ۳ دستگاه میرسد که بر اساس عملکرد و توانمندی، آنها را معرفی خواهیم کرد:








    Airport Express












    کوچکترین عضو این خانواده میباشد که با توجه به قیمت آن، بهترین گزینه برای کاربران خانگی میباشد. ظاهر و اندازه آن شبیه یک Apple TV و با توجه به حجم آن، حتی مورد استفاده در طول سفر نیز میباشد.
    این دستگاه دارای قابلیتهای زیر است:
    • [*=right]ارایه شبکه Wi-Fi در دوباند به طور همزمان در فرکانس 2.4 و 5 GHz، یعنی در عمل میتوان سرعتی معادل ۴۵۰ مگابایت بصورت Dual Stream را در این دستگاه بدست آورد. یادآور میشویم که فرکانس 5 GHz نیاز به چیپست های پیشرفته دارند که برای استفاده از این فرکانس نیاز به دستگاههای قابل پشتیبانی توسط آن، و در محصولات اپل میتوان گفت که آیفون 4s و آیپاد نسل چهارم به قبل فقط از فرکانس 2.4 GHz استفاده مینمایند. اما آیفون و آیپادهای نسل بعد میتوانند از دو فرکانس استفاده نمایند، بقیه محصولات مانند مک ها و آیپد ها هم میتوانند در دو فرکانس به شبکه Wi-Fi متصل گردند.














    • [*=right]AirPlay یک از محبوبترین ویژگی توانمندی های این دستگاه میباشد، که بقیه دستگاهها فاقد آن میباشند. (البته فقدان این ویژگی در دستگاههای دیگر Airport، با توجه به نوع عملکرد آنها منطقی است)، با این ویژگی شما میتوانید یک کابل صوتی را از Airport Express به اسپیکر خود وصل نموده و از دستگاههای دیگر اپل مثل آیفون، موسیقی خود را بدون سیم از اسپیکرها پخش نمایید.















    • [*=right]چاپ و پرینت بودن سیم یکی از ویژگیهای کاربردی این دستگاه است، کافی است کابل پرینتر خود را به پورت USB در پشت این دستگاه متصل کرده و با نصب درایور پرینتر خود بر روی مک یا پی سی خود، مستندات خود را بدون نیاز به کابل بر روی چاپگر خود پرینت نمایید.










    این ویژگیهای کلی این دستگاه کوچک و محبوب میباشد که البته نحوه پیکربندی آن را همچنان که گفتیم بر روی دستگاه Time Capsule آموزش خواهیم داد، که تماماً مشابه همدیگر میباشد، پورتهای ورودی و خروجی این دستگاه شامل:


    • [*=right]ورودی برق شهری
      [*=right]یک پورت WAN که علامت آن به صورت یک دایره، و همچنان که درباره آن توضیح دادیم برای اتصال به شبکه های WAN میباشد که میتوان به آن یک کابل مودم روتر، مودم DSL یا حتی یک شبکه داخلی Ethernet متصل نمود.
      [*=right]یک پورت LAN با علامت فلش دوطرفه برای اتصال در شبکه خانگی مثلاً به یک مک بوک یا پی سی، هاب یا سوئیچ و یک پرینتر شبکه
      [*=right]یک پورت USB 2 برای اتصال پرینتر (در این دستگاه نمیتوان از ذخیره سازهای فلش و هارد برای استفاده سیستم Sharing استفاده نمود)
      [*=right]یک خروجی 3.5 mm صدای نوری یا آنالوگ برای اتصال به اسپیکر



    در تصویر زیر میتوانید پورتهای ورودی و خروجی این دستگاه را مشاهده فرمایید:




















    AirPort Extreme و AirPort Time Capsule






    در این زمان نگاه کلی به این دو برادر و یار همیشگی داریم، از آنجا که تمام خصوصیات این دو دستگاه مشابه همدیگر بوده و فقط Time Capsule دارای یک هارد ذخیره ساز میباشند، لذا این دو خصوصیات آن را در این بند ذکر مینماییم.
    این دو دستگاه جزو قویترین دستگاههای مسیریاب (Router) و اکسس پوینت برای شبکه Wi-Fi هستند که در شبکه خانگی و همچنین در شرکتهای تجاری مورد استفاده قرار میگیرد. نسل جدید این دو دستگاه در WWDC 2013 با امکاناتی وسیع رونمایی گردید.
    از انجاییکه هنوز نسل قدیمی تر آن در ایران و نقاط جهان در معرض فروش و استفاده قرار میگیرد. لذا یک دید کلی از نسل قبلی خواهیم داشت.
    در سالهای گذشته قبل از اینکه Time Capsule را خریداری نمایم، فکر میکردم بسیار سبکتر از آن چیزی باشد که تصور میکردم، وقتی از نزدیک با آن روبرو شدم کمی دلسرد شدم، اما در عمل این زیبای خفته، آن روی خود را نشان داد که نه تنها باعث خوشحالی من گردید، بلکه در اکثر پروژه های وسیع شبکه این دستگاه را در بالاترین اولویت خرید تجهیزات شبکه ای قرار دادم. نسل قبلی همانطور که تصویر آن را در زیر مشاهده مینمایید به اندازه یک موزائیک ۲۰ در ۲۰ بوده کمی سنگین که البته Time Capsule به دلیل داشتن هارد کمی سنگین است اما در Airport Extreme شاهد وزن زیاد نخواهیم بود. از لحاظ عملکرد بسیار عالی و از استاندارد 802.11n به صورت موازی در دوباند با حداکثر سرعت تبادل اطلاعات میکند. تصویر نسل قبلی AirPort Extreme و Time Capsule را میتوانید در زیر مشاهده کنید:













    خوب بعد از نگاه اجمالی به نسل قبلی این دو دستگاه، به نسل جدید آنها میپردازیم، همانطور که ذکر کردیم جدیدترین نسل آنها در کنفرانس امسال توسعه دهندگان اپل رونمایی گردید که طراحی جدید، اندازه و وزن کمتر، از مهمترین ویژگیهای ظاهری آنها میباشد. و مجهز شدن به سخت افزار جدید برای پشتیبانی از استاندارد 802.11ac که سرعت ۳ برابری Wi-Fi را نسبت به قبل، با خود همراه دارد، از بزرگترین توانمندیهای این دو دستگاه محسوب میگردد.




    در زیر مهمترین توانمندیهای این دو دستگاه را برای شما شرح خواهیم داد:

    • [*=right]همانطور که ذکر شد، در این نسل با استفاده از استاندارد جدید 802.11ac سرعت انتقال داده را تا ۳ برابر نسبت به نسل قبلی خود افزایش داده و در واقع نرخ داده به ۱.۳ گیگابایت بر ثانیه میرسد. همچنین این نسل از دستگاهها، از استانداردهای قبلی خود: 802.11g و 802.11n پشتیبانی نموده تا بتوانند اکثر دستگاههای کاربران را که هنوز از استاندارد قبلی استقاده مینمایند، پشتیبانی دهند. یکی از برترین توانمندیهای شبکه Wi-Fi در خانواده AirPort، پخش جریان بیسیم به طور همزمان در دوباند 2.4 و 5 GHz میباشد، این بدان معنی است که نیاز نیست بدانید که دستگاه شما در چه فرکانسی استفاده مینماید، بلکه خود دستگاه بطور خودکار بهترین باند را برای ارایه عملکرد بهتر در اختیار شما قرار میدهد.

    همانطور که میدانید، آنتن های موجود در بقیه مودم ها و اکسس پوینتهای Wi-Fi، سیگنالهای الکتریکی را در تمام اطراف خود و ۳۶۰ درجه به طور ثابت پخش مینمایند، در نسل جدید AirPortها، اپل یک تکنولوژی خارق العاده را در کنار استاندارد 802.11ac را با نام beamforming را ارایه داده است. این فناوری در آنتن های موجود، باعث میشود تا AirPort در شعاع ۳۶۰ درجه خود دستگاههای متصل به خود را شناسایی و سیگنالها را به صورت دقیق تر و قدرتمند تر به سمت آنها ارسال نماید.
    این دستگاه مجهز به ۶ آنتن داخلی قدرتمند میباشد، سه آنتن برای فرکانس 2.4 GHz و سه آنتن برای فرکانس 5 GHz که باعث میشود حتی شما در دورترین نقطه بهترین عملکرد را داشته باشید.








    • [*=right]طراحی جدید این دستگاهها واقعاً منحصر بفرد است، کسانیکه نسل قبلی آن را داشته اند میتوانند به خوبی این را درک کنند. سبکتر. کم حجم تر و حتی به عنوان یک ابزار زینتی میتوانید در هر جای خانه بگذارید، هم از طراحی و هم از عملکرد عالی آن لذت ببرید.

    این طراحی زیبا، به صورت عمودی، هم عملکرد خوبی در پخش سیگنال داشته، و هم فضای بسیار کمتری را بر روی میز شما یا هر نقطه دیگر اشغال خواهد کرد. این دستگاه کوچک، به شکل یک چهار ضلعی با ابعاد ۹.۶ در ۹.۶ سانتیمتر و ارتفاع ۱۶.۵ سانتیمتر واقعاً به خوبی طراحی گردیده ومیتوانید در یک دست به راحتی آنرا نگه دارید. این دو دستگاه با داشتن یک پورت USB2 برای اتصال هارد اکسترنال میتوانید براحتی در هر نقطه از شبکه خانگی بدون سیم به هارد متصل و از اطلاعات به اشتراک گذاشته شده استفاده نمایید. همچنین به این پورت میتوانید چاپگر خود را متصل و مستندات خود را در هر نقطه از شبکه خانگی چاپ نمایید.






    در پشت این دستگاه همانطور که ملاحظه میکنید، شش انتن Wi-Fi در قسمت بالای این دستگاه در نظر گرفته شده و پورتها به شرح زیر قابل مشاهده میباشد:
    - سه پورت اترنت (Ethernet) با نرخ ۱ گیگابایت، برای اتصال به شبکه خانگی، کامپیوتر، مک یا چاپگر تحت شبکه
    - یک پورت USB2 برای اتصال چاپگر و همچنین هارد اکسترنال جهت به اشتراک گذاری آنها
    - یک پورت WAN با نرخ ۱ گیگابایت، برای اتصال به شبکه های دیگر، شبکه داخلی، مودم DSL و مودم روترها
    - محل اتصال کابل پاور برای اتصال به برق شهری




    • [*=right]این بند مختص دستگاه Time Capsule میباشد، همانطور که گفتیم این دستگاه با Airport Extreme مشابه همدیگر بوده، با این تفاوت که Time Capsule در دو مدل دارای هارد ۲ ترابایتی و ۳ ترابایتی ارایه میشود.

    از قدیم بنده در ذهن خود داشتن یک هارد بدون سیم را تصور میکردم، و به جرات هم هیچ شرکتی اینچنین دستگاهی برای یک هارد بدون سیم را نداشت. اینجا من یک شبهه را برای شما برطرف میکنم، ممکن است بگویید دستگاههایی مثل NAS که با داشتن هارد در داخل خود میتوانند در شبکه همین توانایی را ارایه دهند، اما باید بگوییم دستگاه NAS باید به یک منبع شبکه ای با کابل اترنت یا LAN متصل باشد تا بتواند اطلاعات ذخیره سازهای خود را به اشتراک بگذارد، اما Time Capsule بدون نیاز به منبع اتصال شبکه قادر به اینکار میباشد که توانمندی فوق العاده میباشد. در حقیقت خود دستگاه چون مجهز به Wi-Fi میباشد، خود را از هر منبع شبکه بی نیاز میکند. این ایده فوق العاده است، زیرا شما میتوانید حتی در مسافرت آن را با خود حمل کنید و در کمپ خود کافی است آن را به برق متصل کنید، آن موقع با مک، آیفون یا گوشی های دیگر میتوانید، بدون سیم و تحت Wi-Fi به هارد این دستگاه متصل، و بطور مثال میتوانید موسیقی و فیلم ها را پخش نمایید.
    برای بنده داشتن این دستگاه بسیار مهمتر و کاربردی تر از یک آیمک یا آیپد میباشد. سرعت دسترسی به هارد این دستگاه بسیار بالا میباشد، استریم یا انتقال اطلاعات از روی هارد با سرعت هر چه تمام انجام میگردد، برای کاهش مصرف انرژی، هارد این دستگاه بعد از ۱۰-۱۵ دقیقه غیر فعال بودن، در حالت Sleep قرار گرفته ، و به محض اولین اتصال باز به حالت فعال باز خواهد گشت. با اینکه فرمت هارد این دستگاه Mac OS Extended Journaled میباشد، که میتوانید از دستگاههای مک براحتی به آن متصل شد، بلکه میتوانید از کامپیوترهای ویندوزی تحت پروتوکل SAMBA به آن وصل و به عنوان یک هارد Share از آن استفاده نمود. از مهمترین وژگیهای این دستگاه که توسط خود اپل معرفی گردیده است، تهیه خودکار بکاپ از سیستم عامل مک میباشد که توسط برنامه ای با نام Time Machine انجام میگردد. بعد از نصب و راه اندازی این دستگاه، برنامه مذکور براحتی ان را شناسایی و برای تهیه بکاپ بهترین عملکرد و زمانبندی را ارایه نماید. در اینجا میتوانید آموزش برنامه Time Machine را فرا بگیرید.
    نکته: اگر به خاطر داشته باشید گفتیم در این دستگاه و Extreme میتوانید هارد اکسترنال یا فلش متصل و اطلاعات را به اشتراک گذاشت. باید دقت کنید که پارتیشن هاردها برای استفاده در این دستگاهها از نوع Mac OS Extended Journaled باشد.










    • [*=right]مقایسه عملکرد دستگاههای Airport






    در اینجا میتوانید عکسهای اختصاصی از نسل جدید AirPort Extreme را از لحاظ طراحی، سایز مشاهده نمایید:

















    در ادامه این پست و بخش دوم آموزش راه اندازی این خانواده با ما همراه باشید ...!







  • #2
    آموزش راه اندازی و پیکربندی اولیه دستگاههای AirPort (روش اول)





    خوب به مهترین بخش آموزشی این مبحث میرسیم، اطلاعاتی که قبلاً در اختیار شما گرفت زمینه ای بود تا دستگاه خریداری شده را اکنون پیکربندی و راه اندازی نمایید. منابع مختلف و من جمله اپل، آموزش راه اندازی این دستگاه را بصورت اولیه و نصب اولیه شبکه Wi-Fi در اختیار کاربران قرار داده اند. در صورتیکه دستگاههای Airport Extreme و Time Capsule علاوه بر استفاده خانگی، به صورت های مختلف و پیشرفته در شرکتهای تجاری، نسبت به سرویسهای مورد نیاز راه اندازی میگردند.
    ما در اینجا شما را به صورت کامل با پیکربندی خانواده AirPort آشنا و با توجه به نیاز کاربران از این دستگاه برای استفاده از اینترنت، و همچنین درخواست و پیغامهای زیاد، این دستگاه را در کنار مودم ADSL به صورت کامل به شما آموزش خواهیم داد.
    شما این دستگاه نسبتاً گران را خریداری نموده و به مرحله ای میرسید که باید از آن استفاده نمایید، از آنجاییکه منابع خاصی برای استفاده صحیح این دستگاه در دسترس نمیباشد، در اینجا شما خود میتوانید با این مراحل آموزشی دستگاه خود را راه اندازی و با اطلاعات کاملی که در اختیار شما قرار خواهیم داد، دستگاههای مشابه و یا مودم ها را نصب نمایید.
    قبل از راه اندازی اطمینان داشته باشید که مودم ADSL شما به اینترنت متصل باشد، و اینکه شما حداقل نیاز به دو کابل CAT5 یا CAT6 (کابل شبکه) دارید که مودم ADSL را به AirPort و همچنین کامپیوتر متصل کنید.
    نکته: اگر میخواهید پیکربندی Airport را از روی مک بوک یا دستگاهی که مجهز به Wi-Fi باشد انجام دهید، یک کابل هم نیاز شما را برآورده خواهد کرد.
    روشهای گوناگونی برای استفاده ADSL و AirPort در کنار هم، وجود دارد، ما ساده ترین و متداول ترین روش را به شما آموزش میدهیم، همچنین این پیکربندی بر روی نسل قبلی انجام گردیده که تفاوتی با نسل جدید ندارد. اینجا مودم که مستقیم به اینترنت متصل میباشد نقش روتر را بازی خواهد کرد و AirPort برای شبکه Wi-Fi و سرویسهای دیگر استفاده خواهد شد, پس با آموزش قدم به قدم با ما همراه باشید:



    ۱- مودم ADSL خود را روشن کرده و اطمینان حاصل کنید که به اینترنت متصل است. وارد کنسول مودم خود شده و در بخش LAN یا Network مشاهده کنید که تنظیمات IP درست و همچنین DHCP فعال است.

    در اکثر مودمها این دو بخش در یکجا و در بعضی دیگر بخش LAN و بخش DHCP جدا بوده که شما باید اطمینان حاصل کنید که موارد فوق فعال باشد. مثلاً در تصویر زیر که از مودم Linksys قابل مشاهده است، بخش مربوطه باید فعال باشد.






    ۲- برای راه اندازی دستگاههای AirPort نیاز به برنامه مخصوص به خود با نام AirPort Utility دارید، در مکینتاش به صورت پیشفرض در پوشه Applications و زیر پوشه Other در شیرکوهی موجود میباشد. از طریق ویندوز هم میتوانید یک دستگاه Airport را پیکربندی کنید، که باید نرم افزار فوق را از سایت اپل دانلود و نصب نمایید. در حال حاضر آخرین نسخه ۵.۶.۱ تحت ویندوز در دسترس میباشد که میتوانید از لینک زیر دریافت نمایید:





    AirPort Utility v5.6.1 For Windows




    لازم به ذکر است، آموزش ما بر روی این نرم افزار در مکینتاش ارایه خواهد شد.








    ۳- کابل LAN را که قبلاً تهیه نموده اید را برداشته و یکسر آن را به یکی از پورتهای LAN مک یا کامپیوتر خود و سر دیگر آن را به یکی از پورتهای LAN در پشت دستگاه AirPort متصل نمایید.







    ۴- دستگاه AirPort را به برق متصل و روشن نمایید، برنامه AirPort Utility را از زیر پوشه Other در پوشه Applications اجرا کنید. بعد از روشن نمودن دستگاه چراغ وضعیت به صورت نارنجی رنگ دیده میشود، که بدین معنی است که دستگاه پیکربندی نشده و در وضعیت فعال قرار نگرفته است.


    ۵- بعد از اجرای برنامه، همانطور که در شکل زیر میبینید، وضعیت در حالت پیکربندی نشده قرار دارد، و در گوشه بالا در سمت چپ یک دستگاه شناخته شده است که متعلق به شما میباشد.







    ۶- به صورت پیش فرض، AirPort توسط اپل به گونه ای طراحی شده است که در قدم اول یک شبکه Wi-Fi را ایجاد خواهد کرد. از گوشه روی دکمه کلیک و دستگاه شناخته شده را انتخاب نمایید.














    ۷- به محض انتخاب، پنجره ساخت شبکه Wi-Fi ظاهر گردیده که باید اطلاعات دلخواه را وارد نمایید.


    اطلاعات دلخواه را به شکل زیر وارد نمایید:

    • [*=right]Network Name: نام وارد شده در این کادر، همان نام شبکه Wi-Fi یا SSID میباشد که بعداً از روی دستگاههای دیگر میتوانید آن را پیدا و به آن متصل شوید. من نام iWi-Fi را وارد مینمایم.
      [*=right]Base Station Name: نام وارد شده در این کادر، اسم انتخابی برای دستگاه AirPort میباشد که در آینده برای ویرایش و مدیریت تنظیمات آن را خواهید دید. نام انتخابی بنده iTime میباشد.

    • [*=right]Password: یک رمز عبور حداقل ۸ کاراکتری را باید وارد نمایید. این رمز در این مرحله به صورت پیش فرض هم بر روی شبکه Wi-Fi و هم بر روی Base Station تنظیم میگردد. ترجیحاً رمز عبور ترکیبی از حروف کوچک و بزرگ به همراه رقم باشد.
      [*=right]Verify: رمز عبور را مجدد در این کادر وارد نمایید.

    یک دکمه در گوشه پایین سمت چپ با نام Other Option مشاهده میکنید. که برای راه اندازی اولیه به آن احتیاجی نیست. مگر اینکه بخواهید این این دستگاه جدید را به یک شبکه Wi-Fi دیگر اضافه کنید.
    حال بعد از وارد نمودن اطلاعات دکمه Next را بزنید.




    ۸- در پنجره بعدی، ممکن است یک تصویری به شکل زیر مشاهده کنید. دلیل هشدار بدین دلیل است که مودم با کابل LAN به پورت WAN متصل نیست و نمیتواند مراحل مربوط به کانکشن اینترنت انجام دهد. ما چون یک کابل بیشتر نداشته مجبور شدیم آن را برای راه اندازی اولیه به مک متصل کنیم. نگران نباشید دکمه Next را بزنید. ما در مراحل بعدی تنظیمات اتصال به اینترنت را انجام خواهیم داد.











    ۹- خوب ساخت شبکه Wi-Fi با موفقیت پایان یافت، دکمه Done را بزنید.








    ۱۰- بعد از زدن دکمه Done, به پنجره قبلی باز میگردید، میبینید که دستگاه شما در پنجره قابل نمایش، اما وضعیت خود و اتصالش به اینترنت غیر فعال است. همچنین ۳ هشدار بر روی دستگاه مشخص کننده این است که در پیکربندی ۳ نقص وجود دارد، که باید برطرف گردد تا وضعیت فعال بخود گیرد.



    همچنانکه قبلاً گفتیم اگر مراحل پیکربندی را از روی مک بوک یا دستگاه مجهز به Wi-Fi انجام میدهید، در حال حاضر میتوانید کابل LAN را از دستگاه خود جدا نموده و به یکی از پورتهای LAN مودم ADSL خود متصل نمایید. قاعدتاً سر دیگر آن به AirPort متصل است. اینکه گفتیم جدا کنید به دلیل اینکه الان میتوانید از مک خود به شبکه Wi-Fi ساخته شده متصل شوید و بقیه مراحل را ادامه دهید، و کابل را برای پیکربندی اینترنت، به دو دستگاه ذکر شده متصل کنید.
    اما اگر دستگاهی که شما در حال پیکربندی هستید، مجهز به Wi-Fi نیست، باید ۲ کابل داشته باشید. یکی برای اتصال کامپیوتر شما به LAN دستگاه Airport, و یکی برای اتصال پورت WAN دستگاه AirPort به پورت LAN مودم ADSL




    ۱۱- از برنامه AirPort Utility کاملا خارج شده، حال کابل را جدا کرده و به مودم وصل نمایید، و به شبکه Wifi برای ادامه پیکربندی دستگاه متصل میشوید.










    ۱۲- مجدد برنامه AirPort Utility را اجرا نموده و همچنانکه در تصویر میبینید اینبار ۱ هشدار مشاهده میگردد. دکمه Edit را زده و وارد صفحه اصلی تنظیمات دستگاه در تب Base Station میشویم.


    ۱۳- همانطور که ملاحظه مینماید، یکسری از اطلاعات را که در مرحله اول پیکربندی نمودیم، اینجا مشاهده میکنید. رمز عبور در تنظیمات Base Station را که با رمز عبور Wi-Fi یکی است را ترجیحاً تغییر دهید.
    ما یک رمز دیگر را در کادر مربوطه وارد نموده، تیک مربوط به Allow Setup Over WAN را بردارید، و در گوشه پایین سمت راست دکمه Update را بزنید تا تغییرات اعمال گردد. در پنجره بعدی Continue را بزنید.حدود ۲-۳ دقیقه طول خواهد کشید تا به وضعیت دسترسی تیدیل شود.





    نکته: دکمه Update همان دکمه ذخیره تغییرات است که در دستگاههای دیگر با نام Save Change شناخته میشود.











    ۱۴- اکنون مجدد بر روی تصویر دستگاه کلیک و Edit را بزنید تا به صفحه تنظیمات وارد شوید. در همین تب پیش فرض یک بخشی دیگر به نام Back to My Mac قابل مشاهده میباشد، که توضیح آن را بعد از اتصال به اینترنت شرح خواهیم داد.


    ۱۵- وارد تب بعدی یعنی Internet میشویم. همچنانکه میبینید از انجاییکه DHCP بر روی مودم فعال است، و دستگاه AirPort به مودم هم متصل میباشد، لذا از مودم، IPهای لازم را گرفته و به اینترنت متصل میباشد. فقط باید در دو کادر DNS Server آی پی هایی را وارد نمایید تا به اینترنت متصل گردد. در کادر اول مقدار 8.8.8.8 و در کادر دوم 4.2.2.2 راد وارد نمایید. مجدد دکمه Update را بزنید تا تغییرات اعمال گردد.













    ۱۶- الان همچنان یک هشدار باقیمانده است، که هشدار Double NAT میباشد. به دلیل اینکه دستگاه از مودم شما IP دریافت میکند، پس باید دستگاه را در حالت Bridge قرار داده تا تمام کلاینتها نیز از مودم IP دریافت نمایند. با اینکار هشدار موجود از بین رفته و در وضعیت کاملاً فعال قرار خواهد گرفت. پس مجدد با زدن دکمه Edit وارد تنظیمات دستگاه شوید. به تب Network رفته و Router Mode را در حالت (Bridge Mode) قرار دهید، و دکمه Update را بزنید تا تغییرات اعمال گردد.









    ۱۷- خوب همانطور که میبینید، وضعیت دستگاه و اینترنت در حالت فعال و سبز رنگ قرار گرفت، و این بدان معنی است که شبکه Wi-Fi و این پروسه به درستی و کامل به پایان رسید. این راه اندازی ساده و اولیه دستگاه Time Capsule بود، که در بین تمام خانواده AirPort مشترک و یکسان میباشد. در ادامه با تنظیمات پیشرفته این دستگاه که اطلاعات بسیار مفیدتری در اختیار شما قرار خواهد گرفت با ما همراه باشید. همچنین بخش مربوط به مدیریت هاردهای Time Capsule نیز در همان قسمت توضیح داده خواهد شد.



















    • [*=right]پیکربندی و تنظیمات پیشرفته دستگاههای AirPort (روش دوم)




    خوب تا اینجا به صورت ساده، راه اندازی اولیه این خانواده را به شما آموزش دادیم. اما این دستگاهها در کلاس های پیشرفته تری نیز کاربردی هستند، و اگر بخواهید از تمام توانایی این دستگاهها استفاده نمایید باید بیشتر و با دقت به آن بنگرید. در این مبحث، یک روش متفاوت به همراه سرویس های پیشرفته تر را به شما آموزش خواهیم داد.
    با اموزش های بالا، اکنون یک دید بهتری و آشناتری را برای مراحل بعد خواهید داشت. روش اول که در بالا توضیح دادیم به صورت ساده یک شبکه Wi-Fi به همراه دسترسی به اینترنت به شما آموزش داده شد، در این روش جدید شما نوع دیگر و پیشرفته تر را آموزش خواهید دید که از تمام قابلیتهای AirPort استفاده خواهید کرد.
    نکته: چنانچه روش اول را پیکربندی نموده اید و تمایل دارید در ادامه آن از روش دوم استفاده نمایید باید از مرحله شماره یک این آموزش ادامه دهید. چنانچه دستگاه را از اول و بتازگی میخواهید پیکربندی نمایید، باید به ترتیب زیر موارد اموزشی را دنبال نمایید:

    • [*=right]بند شماره ۱ و ۲ آموزش روش دوم
      [*=right]بند شماره ۳ الی ۱۴ روش اول
      [*=right]و مابقی آموزش از بند شماره ۴ در روش دوم تا الی آخر

    اگر به خاطر داشته باشید در اولین مرحله آموزش اولیه، به کنسول مدیریتی مراجعه نمودید تا از صحت کارکرد شبکه و DHCP اطمینان حاصل کنید. اکنون باید به همان صفحه مراجعه و سرویس DHCP را غیر فعال نمایید، زیرا قرار است تمام سرویسهای داخل شبکه را از دستگاه AirPort خود دریافت نمایید، پس در ادامه آموزش با ما همراه باشید:



    ۱- مجدد به کنسول مدیریتی مودم ADSL خود مراجعه نموده، و به بخش Network و DHCP مراجعه نمایید. در اینجا اگر دقت کنید IP مودم 192.168.0.1 میباشد، ما همین رنج IP را حفظ خواهیم کرد. پس همان IP را بدون تغییر گذاشته و DHCP را غیر فعال کنید و تغییرات را ذخیره نمایید. بسیار دقت نمایید، بعد از ذخیره تغییرات ممکن است با پیغامی مبنی بر اینکه کامپیوترتان بعد از این نمیتواند به کنسول متصل بشود مواجه خواهید شد، پس بعد از تغییرات باید بطور موقت IP مک را به صورت دستی تنظیم نمایید.













    ۲- برای تغییر IP مک خود وارد System Preferences شده و Network را باز کنید، اگر قبلاً با Wi-Fi به مودم وصل میشدید روی Wi-Fi کلیک و دکمه Advanced را بزنید و در پنجره جدید و در تب TCP/IP کامبو باکس Configure IPv4 را باز کرده و گزینه Manually انتخاب نمایید، و سه کادر را به ترتیب زیر پر نمایید:
    IPv4 Address: 192.168.0.10
    Subnet Mask:255.255.255.0
    Router:192.168.0.1
    تمام پنجره ها را OK و Apply نماییدو از برنامه System Prefrences خارج شوید.




    اما چنانچه قبلاً با کابل به مودم خود وصل بودید و هستید در System Prefrences بر روی Ethernet در سمت چپ کلیک و در سمت راست مثل تنظیمات بالا IPv4 Configure را در حالت Manually قرار داده و IPها را همانند بالا پر نموده و با ذخیره آنها از برنامه خارج شوید. و برای تست صحت کارکرد میتوانید مجدد وارد کنسول مودم خود شوید.









    ۳- مودم ADSL خود را خاموش کنید. اکنون مجدد برنامه AirPort Utility را باید اجرا نمایید، در آیتم قبلی IP دستگاه خود را به صورت دستی چه در Wi-Fi و چه Ethernet تغییر دادید. الان به راحتی باید به AirPort از طریق شبکه Wi-Fi دستگاه متصل شوید. و چنانچه کار خود را با کابل LAN میدهید، باید با یک کابل جداگانه آن را مجدد به صورت مستقیم به مک و AirPort متصل نمایید. حال برنامه را باز و با زدن دکمه Edit وارد تنظیمات اصلی شوید. اکنون بلافاصله باید تنظیمات DHCP را روی AirPort انجام دهید تا بتوانید براحتی به کار خود ادامه دهید. وارد تب Internet شده، در اولین کامبو باکس آیتم Connect Using را میبینید. بگذارید قبل از تغییرات همینجا توضیحاتی را در خصوص این موارد بیان کنیم، در کامبو باکس سه گزینه را میبینید، که مفهوم آنها به شرح زیر است:
    DHCP: مخفف Dynamic Host Configuration Protocol میباشد. سرویسی است بر روی اکثر سیستم عاملهای مشاهده شده و کارش تغذیه IP کلاینت ها میباشد. در سمت Server یا سخت افزار خدمات دهنده، این سرویس نصب و راه اندازی میگردد و میتواند یک محدوده ای از IPهای تعریف شده را در یک شبکه به کلاینت ها واگذار و اجاره میدهد.
    در سمت کلاینت ها، اگر یک دستگاه خدمات گیرنده سرویسهای شبکه، کابل خود را به شبکه متصل نماید یا به شبکه Wi-Fi متصل گردد، به صورت خودکار از سرور DHCP، میتواند IPهای مورد نیاز را دریافت نماید، و کاربر مجبور به دانستن یا وارد کردن IP به صورت دستی ندارد.
    در این تب که این نام را مشاهده میکنید، دستگاه AirPort به صورت کلاینت عمل کرده، و مفهوم آن این است که با انتخاب این گزینه از یک سرور DHCP میتواند IP لازم را دریافت کند. (اگر به خاطر داشته باشید این گزینه در روش اول آموزش پیکربندی شد که میتوانست IP خود را از مودم ADSL دریافت نماید.)
    ما اینجا میخواهیم خود دستگاه AirPort به یک سرور DHCP تبدیل گردد.

    PPPoE: این گزینه در حقیقت یک نوع کانکشن در شبکه WAN میباشد. هر منطقه جغرافیایی در کل جهان ممکن است از روشهای مختلف اتصال برای ارتباط کشوری استفاده نمایند، که اینها تبدیل به یک استاندارد Connection تبدیل شده اند. یکی از استانداردها و نوع ارتباط اینترنت PPPoE میباشد که بیشتر اتصالات کشور ایران از این نوع برای ارتباط کاربران ایرانی به دنیای اینترنت استفاده مینماید. با انتخاب این گزینه دستگاه شما میتواند به یک روتر تبدیل گردد، که برای استفاده از این نوع ارتباط باید مودم ADSL خود را در حالت Bridge قرار داده تا تمام ترافیک اینترنت را بر روی دستگاه AirPort منتقل نماید، و روی دستگاه AirPort خود، اطلاعات اینترنت دریافتی از ISP را وارد مینمایید.
    نکته: اگر به خاطر داشته باشید، در روش اول زمانیکه کابل را به مک و AirPort متصل مینمودید، اگر یک کابل همزمان دیکر را به پورت LAN مودم خود و پورت WAN دستگاه AirPort متصل نمایید، در هنگاه راه اندازی AirPort, از شما میخواهد تا با کانکشن PPPoE کار خود را ادامه دهید.

    Static: این گزینه بدین معنی است که دستگاه میخواهد به صورت دستی و مجزا IP داشته باشد، که برای تبدیل شدن به یک سرور DHCP باید این گزینه انتخاب گردد، که ما هم از این گزینه استفاده خواهیم کرد. با توجه به رنج IP انتخابی در بند اول، اطلاعات این پنجره را به شکل تصویر زیر وارد نمایید. (مجدداً یادآور میشویم که در طول پروسه اجرایی این بند، مودم ADSL خاموش باشد.)



    بعد از وارد کردن اطلاعات مطابق تصویر فوق، دکمه Update را بزنید تا تغییرات اعمال گردد.


    ۴- بعد از ذخیره تغییرات، مجدد وارد تنظیمات اصلی دستگاه، و وارد تب Networks شوید، اکنون در بخش Router Mode گزینه را روی DHCP بگذارید. اینجاست که با این تنظیمات، دستگاه خود را به سرور DHCP تبدیل میکنید.
    در بخش DHCP Range باید محدوده آدرس دهی به کلاینت ها را مشخص کنید. همانطور که مشاهده میکنید بخشی از آدرسها توسط خود سیستم در همان رنج IP دستگاه (192.168.0.100) مشخص شده است.
    با توجه به تعداد مورد نیاز آدرس های IP برای کلاینت ها، تعداد انها را میتوانید مشخص کنید. مثال: تعداد دستگاههای مورد نیاز در شبکه خانگی بنده ۲۰ عدد میباشد، پس کمی بازه را بیشتر نموده و من ۴۱ IP را برای آدرس دهی رزو میکنم، از 192.168.0.200 تا 192.168.0.240 را وارد مینمایم.
    نکته: دقت کنید آدرسهای تعیین شده در سرور DHCP نباید در شبکه و دستگاههای دیگر مورد استفاده قرار بگیرند، رد غیر اینصورت به تداخل IPهای یکسان (IP Conflit) دچار میشوید. اطلاعات را مطابق شکل زیر وارد و دکمه Update را بزنید تا تغییرات اعمل گردد.






    ۵- بعد از ذخیره تغییرات به طور کامل از برنامه AirPort Utility خارج شوید.

    ۶- مطابق بند شماره ۲ این آموزش، وارد بخش تنظیمات IP در مک خود شده و آن را بر روی DHCP بگذارید، پنجره ها را OK و Apply کنید و منتظر باشید تا مک شما از دستگاه AirPort تنظیمات جدید IP را بگیرد و در حالت سبز رنگ قرار بگیرد.

    ۷- بعد از موفقیت آمیز بودن مرحله بالا، اکنون مودم ADSL خود را روشن نمایید و پس از اطمینان از اتصالش به اینترنت، برنامه AirPort Utility را مجدد اجرا نموده و وارد تنظیمات اصلی شوید.
    (اکنون مک شما باید به اینترنت متصل شده باشد، همچنین دستگاههای دیگر مثل آیفون میتوانند به شبکه Wi-Fi دستگاه AirPort متصل و از خدمات اینترنت استفاده نمایند.)

    ۸- خوب، اکنون که وضعیت اینترنت در حال طبیعی قرار گرفته است، از این مرحله به بعد در مورد قابلیت های دیگر AirPort توضیح خواهیم داد. وارد تنظیمات اصلی در تب Base Station شوید. اگر به خاطر داشته باشید در مورد قابلیت Back to My Mac توضیحی ندادیم و آن را موکول به بعد از برقراری اینترنت نمودیم. با این قابلیت شما میتوانید از نقاط مختلف، شبکه اینترنت از سرویسهایی مثل File Sharing بر روی مک های داخل شبکه خانگی استفاده نمایید، بدون اینکه نیاز باشد آدرس ها و تنظیمات خاصی را وارد نمایید. فقط کافی است بر روی مک خود از بخش Sharing این قابلیت را فعال کرده، و در تنظیمات AirPort یعنی اینجا Apple ID خود را وارد نمایید. علت اینکه در این مرحله این مورد را توضیح دادیم به دلیل این است که باید به اینترنت متصل باشید.
    اطلاعات Apple ID را وارد نموده و در صورت موفقیت آمیز بودن چراغ وضعیت آن به حالت سبز نمایش داده میشود. اکنون باز میتوانید دکمه Update را برای ذخیره تغییرات بزنید، اما میتوانید تغییرات دیگر در تب های بعدی را انجام داده و به یکباره آنها را Update نمایید.







    ۹- خوب مجدد وارد تنظیمات اصلی در تب Internet شوید. در خصوص این تب توضیحاتی از قبل دادیم، اما به موارد دیگر که به آن نپرداخته ایم اشاره ای میکنیم. در کادرها گزینه های IPv6 را مشاهده میکنید.
    IPv6: نسل جدید برای استفاده از IP در سطح اینترنت میباشد. نسل قبلی که هم اکنون هم از آن استفاده میکنیم که معمولا مثل 192.168.0.1 مشاهده میکنید، معروف به IPv4 میباشد. علت بوجود آمدن IPv6 به دلیل حجم بسیار بالای استفاده IPها در سطح اینترنت، در نسخه قبلی بود که دیگر با چند میلیارد کامپیوتر و دستگاههای دیگر، توان اختصاص دادن IP امکان پذیر نبود. اما IPv6 که یک آدرس ۱۲۸ بیتی را ارایه مینماید، قادر است تا بیش از چند تریلیارد IP را رنج بندی و مدیریت کند. به هر حال، با توجه به اینکه استفاده از IPv6 در اکثر شرکتهای معتبر و ISPها آغاز گردیده است، اما در ایران و خیلی مراکز فعلاً کاربردی نداشته و ما هم به این قسمت کاری نداریم.
    یک دکمه در پایین با نام Internet Options به چشم میخورد، اگر آن را باز نمایید، بخش اول مجدد مربوط به IPv6 میباشد که به آن کاری نداریم.
    در بخش دوم آیتمی به نام Use dynamic global hostname است. یکسری سایتها و مراکز معتبر میباشند که میتوانند نامهای اختصاصی جهت استفاده در کامپیوترها و یا روتر ها را ارایه نمایند. در حقیقت یک Computer Name معتبر در سطح اینترنت، که از این اسم معتبر جهانی (Host Name) میتوانید جهت دسترسی به این دستگاهها و کامپیوترها برای استفاده از سرویسهای مورد نیاز استفاده نمایید.





    ۱۰- وارد تب Wireless میشویم، به خاطر دارید که در زمان راه اندازی اولیه این بخش پیکربندی شد، اما اگر میخواهید تغییرات دلخواه را انجام دهید میتوانید آنها را اعمال کنید.
    اگر کامبوباکس اول راباز کنید با ۳ گزینه مواجه شوید: گزینه اول که هم اکنون فعال است برای ایجاد یک شبکه Wi-Fi بر روی این دستگاه استفاده میشود. گزینه بعدی Extend a wireless میباشد، که برای ایجاد یک شبکه گسترده فقط استفاده شده، در حقیقت دستگاه شما فقط تبدیل به یک Access Point میگردد، که زمان پیکربندی بدین روش باید از کابل LAN استفاده نمایید، چون در حین انجام ساخت این نوع شبکه ممکن است شبکه Wi-Fi خود را از دست بدهید. همچنین با انتخاب این نوع شبکه تغییراتی را در تب Base Station و Network خواهید داشت. ما از این گزبنه استفاده نخواهیم کرد.
    گزینه آخر Off است که با انتخاب آن سرویس و شبکه Wi-Fi را خاموش کرده و از دست میدهید.
    توضیحان بخش امنیت Wi-Fi: قبلاً در مورد شبکه های بیسیم توضیح دادیم، اینجا کمی درباره امنیت این شبکه توضیح خواهیم داد. همانطور که گفتیم Access Point ها سیگنالهای الکترونیکی زیادی را که حاوی اطلاعات میباشد در فضا منتشر میکنند. اما امنیت این داده ها خیلی مهم است، زیرا ممکن است اطلاعتی که از طریق Wi-Fi منتشر میگردد، توسط هکرها شنود و استفاده گردد. لذا استانداردهای امنیتی بوجود آمد که بتوان دیتا را امن نگه داشت.
    این دستگاه و مشابه آنها مجهز به آخرین فناوریهای امنیتی از قبیل: WEP و WPA و WPA2 میباشد که به ترتیب دارای پیشرفته ترین فناوریها میباشد. در حقیقت الگوریتمهای پیشرفته رمزنگاری اطلاعات را در خود جای دارند از الگوریتمهای ۶۴ بیت تا ۱۰۲۴ که در حال حاضر میتوان استفاده نمود، اطلاعات به یک مقدار پیچیده ۱۰۲۴ بیتی تبدیل و رمزنگاری شده که اصلا هک اطلاعات برای سوء استفاده گران مقدور نمیباشد.
    اگر دقت کرده باشید این الگوریتمها در ۲ نوع Personal و Enterprise قابل دستیابی است. انواع Personal در شبکه های Wi-Fi خانگی استفاده میشود. نوع Enterprise که امنیت بالاتری را نیز فراهم میاورد، در پروسه رمز نگاری اطلاعات از یک سرور دیگر به نام RADIUS Server برای رمز نگاری استفاده مینماید، یعنی در شبکه های Wi-Fi که این نوع رمز نگاری استفاده میشود، کاربر برای اتصال به شبکه Wi-Fi باید دو رمز متفاوت را در دستگاه خود وارد نماید.
    RADIUS Server بر روی سرورهای مبتنی بر ویندوز سرور، لینوکس یا OS X server راه اندازی شده، و دستگاه AirPort میتواند در پروسه رمز نگاری از این سرورها برای رمز نگاری دوم استفاده نماید که امنیت فوق العاده بالایی را بهمراه خواهد داشت.
    بخش دیگر در این تب با نام Enable Guest Network نیز قابل مشاهده است، که قابلیت مفید و پرکاربردی است، و با فعال کردن آن میتوانید به دستگاههای مهمان اجازه دهید تا از شبکه Wi-Fi دستگاه AirPort استفاده نمایند. این قابلیت در فرودگاهها و مراکز عمومی زیاد استفاده میگردد.
    در پایین همین تب دکمه به نام Wireless Options است که یک قابلیت پرطرفدار را به شما ارایه میدهد، در این بخش میتوانید یک شبکه دیگر با فرکانس پرقدرت 5 GHz را ایجاد نمایید. تیک مربوط را بزنید تا اسم پیش فرض نمایش داده شود، میتوانید نام آن یا SSID آن را تغییر دهید، نام کشور را با توجه به محل جغرافیایی خود انتخاب کنید، در ایران همان کشور United States توصیه میگردد. میتوانید در بخش بعدی و تیک مربوطه این شبکه را به صورت مخفی فعال کنید. رمز عبور Wi-Fi به صورت پیش فرض همان رمز شبکه قبلی را به ارث میبرد، اما میتوانید آن را تغییر دهید. Radio mode و کانال فرکانس ها را به صورت خودکار انخاب نموده، زیرا دستگاه پرقدرت AirPort شما، به خوبی میتواند در حالت اتوماتیک بهترین عملکرد را به شما ارایه نماید. دکمه Save را زده و در پنجره اصلی Update را بزنید تا تغییرات اعمال گردد.
    اکنون بر روی مک خود میتوانید ۲ شبکه Wi-Fi را مشاهده کنید. یکی همان اولی در فرکانس 2.4 GHz و دومی در فرکانس 5 GHz که مک بوک و لپ تاپ و همچنین دستگاههای جدید مثل آیفون ۵ به بعد، آیپد و ... میتوانند به فرکانس 5 GHz متصل شوند و بقیه هم در فرکانس قبلی استفاده نمایند.
    نکته: چنانچه در تنظیمات ساخت شبکه Wi-Fi در فرکانس 5 GHz تیک مربوط به ساخت شبکه مخفی را زده باشید، نمیتوانید شبکه جدید وای فای 5 GHz ببینید و باید اطلاعات ساخت آن بر روی کلاینت به صورت دستی انجام گیرد. این مورد برای مواقعی است که میخواهید کسی از شبکه 5 GHz شما مطلع نباشد. تصاویر زیر مربوط به این تب و مشاهده دو شبکه در فرکانسهای مختلف بر روی مک میباشد.














    ۱۱- در این مرحله وارد تب Networks میشویم. قبلاً توضیحاتی در این خصوص ارایه دادیم. اگر کامبوباکس را باز کنید سه گزینه پیش رو دارید، گزینه اول را ما در حال حاضر توضیح خواهیم داد، و دو گزینه بعدی را قبلاً آموزش داده بودیم.
    اکنون روتر شما در حالت DHCP قرار دارد. یک بخش در قسمت پایین تر قرار دارد، با نام DHCP Reversations که این قابلیت امکان رزرو IP را برای یک دستگاه فراهم میاورد. همانطور که قبلاً گفته بودیم سرویس DHCP میتواند در یک محدوده، به کلاینت ها IP واگذار نماید، اما ممکن است این IPها در هر زمان، در همان رنج، بر روی کلاینت ها در حال تغییر باشد. حال اگر میخواهید یک IP خاص و مورد نظر را برای یک کامپیوتر اختصاص برای همیشه اختصاص دهید، میتوانید آن را در این بخش رزرو نمایید. دکمه + را زده و در کادر اول نام مورد نظر.، مثلاً اسم کامپیوتری را که میخواهید آی پی برایش رزرو کنید را وارد نمایید. در بخش بعد میتوانید IP را بر اساس یک شناسه که Client ID یا MAC Address میباشد اختصاص دهید، شما نام mac address کارت شبکه خود را وارد نمایید.





    mac address یک شناسه یکتا بر روی همه کارت شبکه ها میباشد، که در مک میتوانید در System Preferences و بخش Network بر روی کانکشن شبکه خود که میخواهید یک IP را برایش رزرو کنید (Wi-Fi or Ethernet) انتخاب و دکمه Advanced را بزنید و در تب Hardware میتوانید MAC Address را مشاهده کنید. آن را یادداشت و به تنظیمات روتر باز گشته و آن را قسمت مربوطه وارد نمایید. حال IP دلخواه در رنج تعریف شده را وارد نمایید و دکمه Save را بزنید.




    DHCP and NAT: در مورد DHCP و نحوه سرویس دهی آن توضیح دادیم که این سرویس میتواند محدوده مشخص از IP را به کلاینت ها اجاره دهد. اما این گزینه بهمراه خود یک کلمه دیگر به نام NAT را دارد.
    NAT: مخفف Network Address Translation به معنای ترجمه آدرس شبکه میباشد. اگر قبلاً دقت کرده باشید گفتبم وقتی شما در شبکه داخلی و بر روی کامپیوتر و مرورگر خود نام گوگل را وارد مینمایید، روتر آدرس را گرفته و به سرور های گوگل ارسال میکند. کامپیوتر شما این درخواست را مطرح میکند، اما IP دستگاه شما قطعاً در اینترنت ناشناخته خواهد بود، اینجا روتر با داشتن سرویسی به نام NAT درخواست شما از کامپیوتر شما را گرفته و آن را با IP معتبر در اینترنت ارسال میکند، یعنی روتر Local IP شما به یک Public IP معتبر در سطح اینترنت ترجمه میکند تا درخواست شما در شبکه جهانی به راحتی به مقصد ارسال شود. در آن طرف نیز یکی از روترهای گوگل درخواست Public IP شما را دریافت و در شبکه محلی گوگل به Local IP سرور ترجمه و به مقصد میرساند. این پروسه تغییر و ترجمه Local IP به Public IP و بالعکس NAT خوانده میشود.
    حال دستگاه AirPort شما توانایی این کار را داشته، و اگر گزینه DHCP and NAT را انتخاب نمایید، میتوانید از این توانایی برای ارایه خدمات مبتنی بر وب از طریق AirPort استفاده نمایید. مثال: فرض کنید شما میخواهید سایت خودتان را از طریق اینترنت در دسترس قرار دهید، بعد از طی مراحل دریافت IP معتبر اینترنتی از ISP خود و راه اندازی وب سرور، اکنون باید مقدمات NAT را اماده کنید تا بتوانید درخواست های بازدیدکنندگان سایت را به درون شبکه خود و وب سرور سایت هدایت کنید. همانطور که میدانید هر سرویسی چه در شبکه محلی و شبکه اینترنت یک پورت مخصوص به خود دارد، و پورت مربوط به پروتوکل سرویس وب بر روی مرورگرها یا همان HTTP عدد ۸۰ میباشد. (در شبکه محلی از هر شماره پورتی برای سرویس های خود از ۱ تا ۵۵۰۰۰ میتوانید استفاده نمایید، اما در شبکه اینترنت حتماً باید ۸۰ باشد.) پس باید بتوانید تمام ترافیک مربوط به این پورت را که به روتر شما میرسد را ترجمه و به شبکه داخلی و سرور وب که محتوای وبسایت شما بر روی آن قرار دارد هدایت کنید.
    پس با توجه به شکل زیر بدین صورت عمل میکنیم: Router Mode را در حالت DHCP and NAT قرار داده، در بخش Port Setting دکمه (+) را زده و در پنجره جدید اطلاعات را به صورت زیر وارد نمایید:
    • [*=right]Firewall Entry Type: مقدار بر روی IPv4 Port...
      [*=right]Description: یک نام را بر اساس سرویس مورد نظر انتخاب نمایید، اینجا ما Personal Web Sharing را انتخاب مینماییم.
      [*=right]Public UDP: عدد 80
      [*=right]Public TCP: عدد 80
      [*=right]Private IP: این مقدار باید IP سرور داخلی که محتوای وب سرویس شما بر روی آن قرار دارد وارد شود. مثال: 192.168.0.201
      [*=right]Private UDP: همان مقدار 80 مگر اینکه پورت داخلی را همانطور که گفته بودیم، تغییر داده اید.
      [*=right]Private TCP: همان مقدار 80 مگر اینکه پورت داخلی را همانطور که گفته بودیم، تغییر داده اید.

    تغییرات را ذخیره نماید.







    این یک مثال برای اضافه نمودن رکورد پروتوکل HTTP با استفاده از سرویس NAT بود , حال مبحث آموزشی را دنبال میکنیم.
    در ادامه یک قابلیت دیگر را که بسیار کاربردی است معرفی میکنیم، یک چک باکس را مشاهده میکنید با نام Enable Access Control, که با فعال کردن آن، دکمه روبرو فعال گشته و میتوانید آن را باز نمایید.
    این قابلیت به شما این امکان را میدهد تا بتوانید دستگاههای کاربران را مدیریت کرده و اجازه دهید فقط در محدود بازه زمانی که شما تعیین میکنید به شبکه Wi-Fi متصل شوند. اگر وارد پنجره فوق شوید میبینید که به صورت پیش فرض یک رکورد به صورت نامحدود (Unlimited) و در قسمت پایین، دسترسی در همه روزها (ِEvery Day) و در تمام مدت شبانه روز (All Day) وجود دارد، این بدین معنی است همه دستگاهها میتوانند همیشه به Wi-Fi متصل باشند. حال میخواهیم یک آیفون را به صورت محدود کنترل نماییم، پس از پنجره Access Control، یک رکورد دیگر را با (+) اضافه نموده، در بخش میانی یک شرح مثلاً با نام آیفون مد نظر وارد نموده، مک آدرس آیفون را وارد نمایید، در بخش Wireless Access Time رکورد پیش فرض Every Day و All Day را حذف کنید و یک رکورد ایجاد نمایید، من میخواهم هر روز را و فقط برای ساعت ۱۱ صبح تا ۳ بعد از ظهر دسترسی به Wi-Fi را برای آیفون در نظر بگیرم، پس اطلاعات را وارد نموده و دکمه ذخیره را وارد مینماییم. حال در پنجره اصلی دکمه Update را زده تا تغییرات اعمال گردد. حال خارج از زمان تعیین شده، آیفون قادر به اتصال به شبکه Wi-Fi نخواهد بود.






    همانطور که در شکل زیر میبینید، در این زمان آیفون نمیتواند به هیچ کدام از شبکه های Wi-Fi دستگاه AirPort متصل شده و با هشدار مواجه میشود.





    در این تب پرکاربرد و شلوغ، فقط یک قابلیت دیگر مانده است، و آنهم یک دکمه به نام Network Options که با ورود به پنجره مربوطه تنظیمات اضافه مربوط به سرور DHCP را مشاهده مینمایید:
    • DHCP Lease: مدت اجاره IP به کلاینت ها را بر اساس روز، ساعت و دقیقه را مدیریت مینماید، و مفهوم آن این است که ممکن است بعد از این مدت IP کلاینت تغییر نماید.
    • چک باکس اول میتواند از اتصال ورودی IPهای ورژن ۶ جلوگیری نماید.
    • همچنانکه دستگاه میتواند از ورودی IPv6 به طور مستقم جلوگیری نماید، در این آیتم اجازه میدهد که فقط از طریق شبکه مجازی تونل به دستگاه و شبکه ارتباط برقرار نمایند. Teredo Tunnels یک شبکه امن و خصوصی شبیه V-P-N میباشذ که مخصوص IPv6 هست، و اجازه میدهد IPهای ورژن ۶ به صورت امن به IPهای ورژن ۴ ارتباط برقرار نمایند.
    • گزینه سوم اجازه اتصال ورودی به شبکه های با هویت IPSec را خواهد داد. IPSec یک شبکه خصوصی و امن همانند پروتوکل V-P-N میباشد که توسط شرکت سیسکو بنیانگذاری شده است.





    ۱۲- به آخرین بخش در برنامه محبوب AirPort Utility میرسیم. این تب مخصوص دستگاههای AirPort از نوع Extreme و Time Capsule میباشد. همچنانکه در گذشته گفتیم این دستگاهها توانایی به اشتراک گذاری هاردهای اکسترنال را به صورت بیسیم از طریق اتصال به پورت USB در پشت دستگاه، در شبکه دارند، البته دستگاههای Time Capsule به صورت پیش فرض، مجهز به هاردهای ۲ و ۳ ترابایتی میباشند. این بخش مربوط به مدیریت هاردها میباشد.
    همانطور که قبلاً گفتیم، پارتیشن هاردها و فضای ذخیره سازی در این دستگاهها باید با فرمت Mac OS Extended Journaled باشد.
    در تصویر زیر ملاحظه میکنید، دستگاه Time Capsule یک هارد را به صورت پیش فرض نشان داده شده است. اگر بر روی هارد و شرح آن دابل کلیک کنید میتوانید نام آن را تغییر داده تا در شبکه خانگی شما با آن نام شناسایی شود. اینجا من نام آن را iShare گذاشته ام.



    در بخش پایین ۲ دکمه را مشاهده میکنید، Erase Disk که میتواند تمام هارد شما را پاکسازی نماید. Archive Disk به شما این توانایی را میدهد که اطلاعات این هارد را بر روی یک هارد خارجی دیگر به صورت بکاپ و آرشیو نگهداری نمایید. اگر بر روی آن کلیک نمایید، چنانچه هارد متصل از طریق USB پشت دستگاه با همان فرمت ذکر شده، شناسایی گردد، در بخش Destination آن را انتخاب و عملیات آرشیو را انجام میدهید.
    در بخش بعدی میتوانید به اشتراک گذاری هاردها را فعال یا غیر فعال نمایید. (Enable file shring)
    بخش بعدی با نام Secure shared Disks مربوط به رمزگزاری و تایید هویت برای دسترسی به محتوای هاردهای به اشتراک گذاری است. شما با ۳ روش متفاوت میتوانید تایید هویت و رمزگذاری را برای آن ایجاد کنید:
    • With Account: با این روش میتوانید در قسمت پایین تر آن، یک حساب کاربری ایجاد کنید، که در کادر اول نام کاربری دلخواه را وارد، در دو کادر رمز عبور و تایید مجدد، و در کادر چهارم، نوع دسترسی کاربر را مشخص میکنید. میتوانید چندین کاربری با دسترسی های مختلف را معرفی نمایید. با این روش یک پوشه با نام همین کاربر و با همان دسترسی تعیین شده قابل مشاهده میباشد.













    • With a disk password: در این روش میتوانید بر روی دیسک یا دیسکهای خود رمز عبور گذاشته و هر کاربری میتواند با این رمز عبور به محتوای به اشتراک گذاشته شده دسترسی یابد، تیک Remember را بزنید تا در بانک اطلاعاتی Keychain ذخیره گردد.







    • With device password: این روش از رمز عبور دستگاه AirPort استفاده مینماید، یعنی همان رمز عبور مدیریت تنظیمات Base Station. همچنین در صورت نیاز نام کاربری در محیطهای دیگر مثل ویندوز، میتوانید از نام کاربری مک خود که با آن دستگاه را پیکربندی نموده اید استفاده کنید. در زیر میتوانید نحوده دسترسی به محتوای به اشتراک گذاری شده بر روی هاردها را از محیط های مک و ویندوز مشاهده نمایید.






    نحوه دسترسی در مکینتاش. در صورت نیاز از نام کاربری مک خود استفاده نمایید.










    نحوه دسترسی در ویندوز. در صورت نیاز از نام کاربری که دستگاه را پیکربندی نموده اید خود استفاده نمایید. یا کاربری مک یا کاربری ویندوز با رمز عبور Base Station














    در حال حاضر آموزش کامل پیکربندی دستگاههای AirPort بر روی پلتفرمهای مکینتاش و ویندوز به پایان رسید. فقط یک بخش پایانی در این مقاله باقی خواهد ماند که آن را در زیر توضیح خواهیم داد.











    • [*=right]مدیریت و تنظیم دستگاههای AirPort بر روی پلتفرم iOS


    اپل، برنامه محبوب AirPort Utility را برای iOS نیز منتشر نموده است تا بتوانید در این محیط زیبا نیز دستگاههای خود را به راحتی راه اندازی و مدیریت نمایید. برای اینکار میتوانید از لینک زیر برنامه AirPort Utility App را برای آیفون،آیپد و آیپاد دریافت نمایید:



    AirPort Utility App






    بعد از دانلود و نصب برنامه بر روی دستگاه iOS خود، Wi-Fi خود را روشن نموده، وارد برنامه شده و به دستگاه خود چه برای راه اندازی اولیه و چه مدیریت آن و مشاهده کلاینت های متصل شده دسترسی پیدا کنید.
    در مورد راه اندازی بر روی iOS توضیحاتی نخواهیم داد، چرا که با آموزش کامل فوق بر روی محیط مک براحتی میتوانید با کاربردها، اصطلاحات و موارد دیگر بر روی iOS مسلط شوید.






    پس از ورود، دستگاه خود را لمس نموده تا وارد محیط اولیه مدیریت شوید. در شکل زیر میتوانید نمای کلی پنل مدیریت را مشاهده کنید. اگر میخواهید وارد بخش تنظیمات دستگاه شوید از گوشه بالا سمت راست Edit را بزنید.







    برای تغییر و تنظیم هر کدام از بخش ها همانند همان تب هایی که در برنامه تحت مک مشاهده نموده بودید، میتوانید وارد آنها شده و تغییرات را انجام دهید.







    مبحث آموزشی پیرامون خانواده AirPort به پایان رسید. امیدواریم این مطالب مفید واقع شده باشد، و اطلاعات کامل را در خصوص این دستگاهها و مباحث پیرامون شبکه در اختیار شما گذاشته باشد.

    در اینجا، میتوانید سوالات، مشکلات و نظرات خود را درباره مطالب فوق بیان نمایید.

    با تشکر از علیرضای عزیز (
    iAlireza) به خاطر عکسهای اختصاصی نسل جدید AirPort Extreme


    موفق باشید



    نظر


    • #3
      واقعا تشکر فراوان داره .

      در مورده اشتراک فلش یا هارد من نتونستم اون هارو تو دیوایس هام ببینم آیا امکانش نیست ؟؟؟

      نظر


      • #4
        نوشته اصلی توسط amir_h0ssein نمایش پست ها
        واقعا تشکر فراوان داره .

        در مورده اشتراک فلش یا هارد من نتونستم اون هارو تو دیوایس هام ببینم آیا امکانش نیست ؟؟؟
        توضيح داده شده كه قبل از اتصال فلش يا هارد، بايد اونو با فرمت mac os extended پارتيشن كنيد و بعد بزنيد و بقيه ماجرا!!


        Sent from iPhone 5s

        نظر


        • #5
          سلام
          ممنون از مطلب خوبتون
          نمیدونم سئوالم رو جای درستی می پرسم یا نه؟! البته علتش این هست که موضوعی که می خوام بپرسم چند تا موضوع رو شامل میشه. که فکر کردم بهتره اینجا بیان کنم.
          من دستگاهای زیر رو دارم
          مکبوک – آیفون – آیپد مینی – یک عدد هارد اکسترنال – تلویزیون سامسونگ (وای فای) - پخش خانگی سامسونگ (وای فای) – وایمکس مبین نت.
          در حال حاظر هارد اکسترنالم رو وصل کردم به مک و به عنوان بکاپ (Time Machine) استفاده می کنم. البته بقیه فایلها و آهنگهام و تصاویر و فیلم هام هم روی همین هارد اکسترنال هست.
          حالا میخوام بتونم کارای زیر رو انجام بدم:
          چون فرمت هاردم رو تلویزیون تشخیص نمیده نمیتونم مستقیم بهش وصل کنمو مجبورم با فلش وص کنم.
          1- آهنگ های آیفون و آیپد رو از طریق اسپیکر تلویزیون یا پخش خانگی بصورت وایرلس پخش کنم. (AirPlay)
          2- صفحه آیفون و آیپد و مک رو روی تلویزیون داشته باشم.(صوت و تصویر)(Airplay)
          3- فیلم ها و عکس های روی هارد اکسترنالم رو از طریق تلویزیون پخش کنم. (اگه لازم باشه علاوه بر هارد خودم Time Capsule می گیرم.)
          4- فایل های هارد اکسترنام رو از طریق ویندوز هم دسترسی داشته باشم. (اگه لازم باشه علاوه بر هارد خودم Time Capsule می گیرم.)

          ممنون میشم بهم بگین از بین airport express, apple TV, airport Time Capsule کدوما استفاده دارن و چطور؟
          ویرایش توسط jacoobi : https://i-phone.ir/forums/member/11453-jacoobi در ساعت 16-11-2013, 06:03 PM

          نظر


          • #6
            نوشته اصلی توسط jacoobi نمایش پست ها
            سلام
            ممنون از مطلب خوبتون
            نمیدونم سئوالم رو جای درستی می پرسم یا نه؟! البته علتش این هست که موضوعی که می خوام بپرسم چند تا موضوع رو شامل میشه. که فکر کردم بهتره اینجا بیان کنم.
            من دستگاهای زیر رو دارم
            مکبوک – آیفون – آیپد مینی – یک عدد هارد اکسترنال – تلویزیون سامسونگ (وای فای) - پخش خانگی سامسونگ (وای فای) – وایمکس مبین نت.
            در حال حاظر هارد اکسترنالم رو وصل کردم به مک و به عنوان بکاپ (Time Machine) استفاده می کنم. البته بقیه فایلها و آهنگهام و تصاویر و فیلم هام هم روی همین هارد اکسترنال هست.
            حالا میخوام بتونم کارای زیر رو انجام بدم:
            چون فرمت هاردم رو تلویزیون تشخیص نمیده نمیتونم مستقیم بهش وصل کنمو مجبورم با فلش وص کنم.
            1- آهنگ های آیفون و آیپد رو از طریق اسپیکر تلویزیون یا پخش خانگی بصورت وایرلس پخش کنم. (AirPlay)
            2- صفحه آیفون و آیپد و مک رو روی تلویزیون داشته باشم.(صوت و تصویر)(Airplay)
            3- فیلم ها و عکس های روی هارد اکسترنالم رو از طریق تلویزیون پخش کنم. (اگه لازم باشه علاوه بر هارد خودم Time Capsule می گیرم.)
            4- فایل های هارد اکسترنام رو از طریق ویندوز هم دسترسی داشته باشم. (اگه لازم باشه علاوه بر هارد خودم Time Capsule می گیرم.)

            ممنون میشم بهم بگین از بین airport express, apple TV, airport Time Capsule کدوما استفاده دارن و چطور؟
            سلام
            اکثر تلویزیون های مجهز به پورت شبکه، اکثراً میتونی به فایلهای Sharing در کامپیوترها متصل و مدیا رو پخش کنند اگه بتونی کانفیگ کنی، دیگه نیاز نیست فلش بزنی!
            مورد ۱ و ۲ رو باید از Apple TV استفاده کنی، تلویزیونهای فعلی از AirPlay پشتیبانی نمیکنند، بلکه از DLNS حمایت میکنند. AirPlay فناوری اختصاصی اپل و دستگاههای خودش هست. بهتره این تاپیک رو هم مطالعه کنی: http://www.i-phone.ir/forums/thread82780.html
            مورد ۳ هم مانند بقیه، اگه تاپیک رو خونده باشی فقط Express از Airplay در پخش Audio به صورت مستقیم پشتیبانی میکنند، اما بقیه خیر. برای پخش باید Apple TV داشته باشی.
            مورد ۴ هم مشکلی نیست، در تنظیمات Sharing مکینتاش به آدرس:
            System Preferences > Sharing > File Sharing گزینه Option رو زده و چک باکس مربوط به using SMB رو فعال و done کنید. از طریق ویندوز میتونید به فایلهای share در مکینتاش دسترسی داشته باشی.
            سوال آخرتون هم تقریباً سلیقه ای است، اما با توجه به نیازتون در ۴ مورد، فکر کنم Apple TV ضروری تر باشه
            موفق باشی

            نظر


            • #7
              ممنون بابت اطلاعت خوب و مفیدتون ؛ فقط یک سوالی برام پیش اومد که اگه از فرکانس ۵.۴ گیگ در روتر و مک بوک استفاده کنیم یعنی همون به شبکه ۵.۴ وصل بشیم چه فرقی با ۲.۴ داره ؟
              چون سرعت کپی کردن اطلاعات از تایم کپسول به مک و بلعکس فرقی نکرد ( ایا فقط محدوده پوشش انتن دهی زیاد میشه ؟ )

              نظر


              • #8
                نوشته اصلی توسط satanicb0y نمایش پست ها
                ممنون بابت اطلاعت خوب و مفیدتون ؛ فقط یک سوالی برام پیش اومد که اگه از فرکانس ۵.۴ گیگ در روتر و مک بوک استفاده کنیم یعنی همون به شبکه ۵.۴ وصل بشیم چه فرقی با ۲.۴ داره ؟
                چون سرعت کپی کردن اطلاعات از تایم کپسول به مک و بلعکس فرقی نکرد ( ایا فقط محدوده پوشش انتن دهی زیاد میشه ؟ )
                فرکانس ۲.۴ استعداد بسیار بالاتری برای دخالت امواج دیگه مثل امواج بلوتوث، درب های اتوماتیک، کنترل از راه دور برخی دستگاهها و همچنین استفاده اکثر دستگاههای بیسیم از این فرکانس قاعدتاً کاهش عملکرد را در بر خواهد داشت.
                فرکانس ۵ اما از فناوری بکار رفته در خود در محدوده شعاعی کمتر دخالتی با امواج دیگه نخواهد داشت و فقط دستگاههایی که در همون رنج استفاده میشند رو پشتیبانی، و به صورت عمودی و خطی امواج رو ارسال میکنه که عملکرد بالاتری رو به دستگاهها خواهد داد، ضمن اینکه سرعت این فرکانس از قبلی کمی بیشتر است، تقریباً ۲۰تا ۳۰ درصد بالاتر هست. تست کپی اطلاعات در حجم بالا خوب نیست چون سرعتهای کمتر از یک محدوده ای رو به خوبی و به جزئیات نشان نخواهد داد، فقط در سرعتهای دوبرابر یا بیشتر میشه کمک گرفت.
                اگه به دو عکس زیر که تست سرعت اطلاعاتی با حجم ۲۰ مگابایت رو در فرکانسهای مختلف ببینید توجه خواهید شد:


                Wi-Fi 5 GHZ ---------- ------------------------------------------------------ Wi-Fi 2.4 GHZ

                نظر


                • #9
                  سلام دوست عزیز. ممنون بخاطر تاپیک جامع و کاملت. من یه سوال داشتم. ببینید من تو خونه یه مودم وایرلس دارم که به این وایرلس ۲ تا لپتاپ، یه آیمک، یه آیپد و پنج تا آیفون کانکته و همشون همزمان کار میکنن. یه جورایی اخیرا سرعت اینترنت خونه خیلی به صورت فاحشی کم شده که آزار دهنده هستش. میخواستم بدونم. اگه من Airport Express بگیرم و جایگزین مودم فعلی بکنم آیا امکانش هست که سرعت به حالت قبلی –و یا حتی بیشتر– بشه؟

                  نظر


                  • #10
                    نوشته اصلی توسط sahba_08 نمایش پست ها
                    سلام دوست عزیز. ممنون بخاطر تاپیک جامع و کاملت. من یه سوال داشتم. ببینید من تو خونه یه مودم وایرلس دارم که به این وایرلس ۲ تا لپتاپ، یه آیمک، یه آیپد و پنج تا آیفون کانکته و همشون همزمان کار میکنن. یه جورایی اخیرا سرعت اینترنت خونه خیلی به صورت فاحشی کم شده که آزار دهنده هستش. میخواستم بدونم. اگه من Airport Express بگیرم و جایگزین مودم فعلی بکنم آیا امکانش هست که سرعت به حالت قبلی –و یا حتی بیشتر– بشه؟
                    سلام
                    من فکر کنم منظور شما از اینترنت خونه همون کانکشن وایرلس خونگی برای دستگاهها هست، مشکل اگه این هست قبل و الان نداره، وقتی همزمان چند دستگاه به یک اکسس پوینت متصل میشند این طبیعی است که سرعت میاد پایین و در حقیقت پهنا باند رو به نسبت حجم دیتا بین دستگاهها تقسیم میکنه. اما شما برند وایرلستون رو هم نگفتید. بعضی از افراد با اینکه دستگاههای بهتر و گرونتر میخرند باز نمیتونند به خوبی استفاده کنند اما بعضی ها با دستگاههای اروزن هم گاهی اوقات میتونند کارایی بهتری بگیرند، چینش و نوع کانفیگ و مدیریت نحوه اتصال دستگاهها گاهی میتونه به خوبی کمک کنه!
                    برخی دستگاهها مثل ایرپورتها به صورت موازی پهنای باند رو در دسترس قرار میدند که سرعت رو خیلی بالا میبره که برخی از دستگاهها با اینکه سرعت یکسانی با برخی مدلهای ایرپورت رو دارند این توانایی رو ندارند. دلیلش هم در متن بررسی ذر شده.
                    ایرپورت اکسپرس خوبه و میتونه جواب بده و قطعاً بهتره، اما نمیتونی جایگزین کنی چون برای اتصال کابل مودم جهت اینترنت، به مودم قبلی نیاز دارید، میتونید در کنارش ایپورت داشته باشید. سرعت هم ممکنه یشتر بشه!
                    اما مدل مودم روتر رو بگید شاید بشه راه حلی داد!

                    نظر


                    • #11
                      نوشته اصلی توسط iConnection نمایش پست ها
                      سلام
                      من فکر کنم منظور شما از اینترنت خونه همون کانکشن وایرلس خونگی برای دستگاهها هست، مشکل اگه این هست قبل و الان نداره، وقتی همزمان چند دستگاه به یک اکسس پوینت متصل میشند این طبیعی است که سرعت میاد پایین و در حقیقت پهنا باند رو به نسبت حجم دیتا بین دستگاهها تقسیم میکنه. اما شما برند وایرلستون رو هم نگفتید. بعضی از افراد با اینکه دستگاههای بهتر و گرونتر میخرند باز نمیتونند به خوبی استفاده کنند اما بعضی ها با دستگاههای اروزن هم گاهی اوقات میتونند کارایی بهتری بگیرند، چینش و نوع کانفیگ و مدیریت نحوه اتصال دستگاهها گاهی میتونه به خوبی کمک کنه!
                      برخی دستگاهها مثل ایرپورتها به صورت موازی پهنای باند رو در دسترس قرار میدند که سرعت رو خیلی بالا میبره که برخی از دستگاهها با اینکه سرعت یکسانی با برخی مدلهای ایرپورت رو دارند این توانایی رو ندارند. دلیلش هم در متن بررسی ذر شده.
                      ایرپورت اکسپرس خوبه و میتونه جواب بده و قطعاً بهتره، اما نمیتونی جایگزین کنی چون برای اتصال کابل مودم جهت اینترنت، به مودم قبلی نیاز دارید، میتونید در کنارش ایپورت داشته باشید. سرعت هم ممکنه یشتر بشه!
                      اما مدل مودم روتر رو بگید شاید بشه راه حلی داد!
                      بله منظورم همون کانکشن وایرلس خونگیه –ببخشید من خیلی وارد نیستم به این چیزا– ببینید این عکس مودم. جلو و پشتشه. به نظر شما همین مودم رو چیکار میشه کرد. چون سرعتش واقعااا آزار دهنده کم شده. یعنی یک هشتمِ قبل شده.


                      این هم پشتش


                      باز هم ممنون بخاطر جوابتون

                      نظر


                      • #12
                        نوشته اصلی توسط sahba_08 نمایش پست ها
                        بله منظورم همون کانکشن وایرلس خونگیه –ببخشید من خیلی وارد نیستم به این چیزا– ببینید این عکس مودم. جلو و پشتشه. به نظر شما همین مودم رو چیکار میشه کرد. چون سرعتش واقعااا آزار دهنده کم شده. یعنی یک هشتمِ قبل شده.


                        این هم پشتش


                        باز هم ممنون بخاطر جوابتون
                        خوب نسبت به تعداد کاربرایی که ازش استفاده میکنند کمی طبیعی است، حداکثر سرعت ۱۵۰ مگابایت بر ثانیه در دسترس قرار میده، اگه همزمان تمام دستگاهها با wi-fi کانکت و اطلاعات جابجا میکنند مسلماً کند خواهد شد.
                        اما توصیه میشه یکبار ریست فکتوری، آخرین فریمور مودم رو دریافت و آپگرید کنید.
                        برای استفاده هم سعی کنید دستگاههای ثابت و تقریباً ثابت رو با کابل LAN به مودم متصل کنی تا از حجم با wi-fi کاسته بشه!
                        اگر هم ناراضی بودید در جابجایی اطلاعات در حجم بالا و استریم فیلم باید یک دستگاه دیگه تهیه کنید!

                        نظر


                        • #13
                          نوشته اصلی توسط iConnection نمایش پست ها
                          خوب نسبت به تعداد کاربرایی که ازش استفاده میکنند کمی طبیعی است، حداکثر سرعت ۱۵۰ مگابایت بر ثانیه در دسترس قرار میده، اگه همزمان تمام دستگاهها با wi-fi کانکت و اطلاعات جابجا میکنند مسلماً کند خواهد شد.
                          اما توصیه میشه یکبار ریست فکتوری، آخرین فریمور مودم رو دریافت و آپگرید کنید.
                          برای استفاده هم سعی کنید دستگاههای ثابت و تقریباً ثابت رو با کابل LAN به مودم متصل کنی تا از حجم با wi-fi کاسته بشه!
                          اگر هم ناراضی بودید در جابجایی اطلاعات در حجم بالا و استریم فیلم باید یک دستگاه دیگه تهیه کنید!
                          یه دستگاه دیگه یعنی همون Airport Express بکار میاد؟
                          و سوال دیگه ای که دارم چجوری فریمور مودم رو پیدا کنم؟
                          بازم ممنون بخاطر جوابتون

                          نظر


                          • #14
                            سلام
                            يه سوال داشتم
                            من هارد احتياج دارم بخرم براي اطلاعات كاري ك مهم هم هست
                            ، نظرم رو time capsule هست
                            اما نميدونم چقدر مسئله امنيت وجود داره تو اين قضيه
                            ازين نظر ك اطلاعات رو هواس و ممكنه هك بشه
                            اوضاع امنيت time capsule چجوريه ؟


                            Sent from my iPhone using Tapatalk

                            نظر


                            • #15
                              نوشته اصلی توسط sahba_08 نمایش پست ها
                              یه دستگاه دیگه یعنی همون Airport Express بکار میاد؟
                              و سوال دیگه ای که دارم چجوری فریمور مودم رو پیدا کنم؟
                              بازم ممنون بخاطر جوابتون
                              خوب اینکه express بخری تقریباً سلیقه ای است، اما از این مودمی که داری قویتر هست!
                              تنظیمات مودمها باهم فرق داره، اما به صورت کلی به بخش تنظیمات مودم خود مراجعه کنید، آخرین فریمور رو چک کنید، بعد به سایت سازنده مودم مراجعه کنید، اگر شماره فریمور و سالش از اینی که روی مودم هست جدیدتر باشه دانلود کنید، مجدد به به تنظیمات مودم مراجعه و یک قسمتی به نام Administration بخشی به نام Firmware Upgrade باید وجود داشته باشه از اونجا میتونید دکمه رو زده و از محل دانلود فریمور رو انتخاب و انجام بدین، این پروسه ۱-۲ دقیقه طول میکشه، ریسارت کنید مودم و استفاده کنید.

                              نوشته اصلی توسط kasiri نمایش پست ها
                              سلام
                              يه سوال داشتم
                              من هارد احتياج دارم بخرم براي اطلاعات كاري ك مهم هم هست
                              ، نظرم رو time capsule هست
                              اما نميدونم چقدر مسئله امنيت وجود داره تو اين قضيه
                              ازين نظر ك اطلاعات رو هواس و ممكنه هك بشه
                              اوضاع امنيت time capsule چجوريه ؟


                              Sent from my iPhone using Tapatalk
                              هاردهای دیگه امنیت و از دست دادن اطلاعاتشون بیشتر هست به نظرم، تایم کپسول اولین راهکار یک هارد بیسیم با امنیت بالا از طرف اپل بوده و بهترین گزینه از هر جهت که فکر کنین هست، فقط به اندازه یک هارد اکسترنال همراه مثل مدلهای دیگه نیست که براحتی جابجا بشه، ضمن اینکه اگه قرار باشه هک بشه هکر باید دو پلن رو بگذرونه که به اطلاعات هارد تایم کپسول برسه: ۱- عبور از رمز عبور Wi-Fi و ۲- عبور از رمز عبور هارددیسک، که هر کدوم رو اگر به صورت پیچیده و لول های بالا کانفیگ کنی خوب دیگه مشکلی نیست.

                              نظر

                              صبر کنید ..
                              X