شرکت اپل دهه گذشته را در ساخت و تقویت MAC OS X سپری کرد ، به صورت یک سیستم عامل ساده و روان و تاثیر گذار که بطور گسترده ای در نوع خود به عنوان بهترین محصول در نظر گرفته می شود ، اما پس از یک دهه پیشرفت مداوم و بروز رسانی منظم سیستم عامل ، اپل با MAC OS X 10.6 که تحت عنوان Snow Leopard نیز شناخته می شود . ظاهرا اپل به یک نقطه توقف رسیده است زیرا به جای اضافه کردن صد ها ویژگی جدید ، اپل تصمیم گرفته تا از Snow Leopard برای قطع ارتباط با گذشته ، طرح ریزی برای آینده و یک تیر خلاص برای رقابتهای کنونی خود استفاده نماید .نتیجه نهایی یک بروز رسانی MAC OS X مغایر با هر چیز دیگری در حافظه کاربران است ، نسخه ای که سرعت را تقویت کرده و فضای دیسک را حفظ نموده ، انبوهی از ویژگی ها تنظیم کرده و برای نسل جدیدی از کامپیوتر های مجهز به پردازنده چند هسته ای 64 بیتی ، پردازنده فوق العاده قدرتمند و مقادیر بالای حافظه زمینه سازی می نماید ، این ویژگی ها در کنار قیمتی اندکی بروز رسانی (29دلار ) ، Snow Leopard را به بزرگترین بروزرسانی غیر منتظره از MAC OS X 10.1 تاکنون تبدیل می کنند .
ارتقا
برخلاف ویژگی های قبلی MAC OS X که آزادانه بر روی هر مک قدیمی منطبق با ملزومات سیستمی آن نصب می شدند مجوز Snow Leopard خصوصا به آن دسته از کاربرانی محدود می شود که قبلا از Leopard ( از اکتبر 2007 تاکنون ) استفاده می کردند ، اگر شما یک کاربر Leopard باشید می توانید یک مک واحد را تنها با هزینه 29 دلار ارتقا داده و یا با پرداخت 49 دلار ، 5 ماشین مک را با بسته خانواده Snow Leopard ارتقا دهید . کاربران Tiger ( خصوصا افرادی که Mac های مبتنی بر پردازنده های اینتل را پیش از عرضه Leopard خریداری کرده اند و هرگز آنرا ارتقا ندادن اند ) بایستی MAC BOX SET را با قیمت 169 دلار خریداری نمایند که شامل ilife 09 , snow leopard , i work 09 می باشد .
برخلاف مایکروسافت که یک آرایه گیج کننده از نسخه کامل و ارتقائی ویندوز را ارائه می نماید که همه آنها کاربران را ملزم به وارد کردن یک شماره سریال منحصر به فرد می نمایند تا ثابت کنند که نرم افزار را سرقت نکرده اند ، اپل بر تکیه بر سیستم احترام به مشتری برای MAC OS X ادامه می دهد . Snow Leopard نه تنها نیازی به وارد کردن هیچ سریالی ندارد بلکه نسخه استاندارد آن یک دیسک " نصب کامل " قابل بوت است که عملا حضور Leopard را برای نصب خود برسی نمی کند . این ویژگی در عین حال به معنای آن خواهد بود که اگر بعد ها مایل باشید درایو سخت خود را کاملا پاک سازی کنید و مجددا Snow Leopard را بر آن نصب کنید نیازی نخواهید داشت که اول Leopard را نصب کنید و سپس یک ارتقا Snow Leopard جداگانه بر روی آن اجرا نمایید .
فرآیند نصب Snow Leopard تا حدودی با نصب کننده های قبلی OS X تقاوت دارد ، بجای آنکه بلافاصله restart فوری نیاز داشته باشد ، بخش عمده ای از کار ها به محض آنکه دوباره بر روی installer کلیک می کنید انجام می شوند . اپل اساسا زمان انتظار را از این فرایند حذف کرده است . اکنون شما تمام تنظیمات نصب را انجام داده و سپس به دنبال دیگر کارهایتان می روید ، بقیه فرآیند نصب بدون احتیاج داشتن به شما نصب می شود . خود فرآیند نصب نیز در Snow Leopard زمان کمتری در مقایسه با leopard دارد .
اگر تصمیم بگیرید که نصب خود را سفارشی سازید متوجه می شوید که درایو های چاپگر در Snow Leopard کاملا متفاوت است . در نسخه های قبلی MAC OS X شما گزینه نصب درایو ها برای چاپگر های مدل های خاص را در اختیار داشتید . این موضوع همیشه گیج کننده بود ، اگر همین حالا درایو HP را نصب نکنم آیا به معنای آن خواهد بود که دیگر نمی توانم آنرا نصب کنم؟ اما در Snow Leopard اصلا چنین چیزی وضعیتی ندارد . در مقابل ، این سیستم عامل بطور خودکار درایو ها را برای چاپگر هایی که کامپیوتر شما در گذشته از آن استفاده کرده است را نصب می نماید . اگر بر روی یک شبکه باشید Snow Leopard درایو ها را برای چاپگر های موجود روی شبکه ای که می یابد نیز نصب خواهد کرد . در عین حال درایو های چاپگر هایی که اپل آنها را به عنوان " محبوب " در نظر می گیرد نیز نصب خواهد شد
اپل ادعا می کند که Snow Leopard در مقایسه با دیگر OS X ها به فضای کمتری بر روی دیسک نیاز دارد . باور کنید یا نه ، بخش عمده ای از این صرفه جویی در فضای ذخیره سازی به سیستم درایو چاپ بهینه سازی شده آن مربوط می شود . این واقعیت ثابت می کند که اکثر ما بخش عمده ای از فضای دیسک سخت خود را تاکنون برای درایور هایی هدر می دهید که به آنها نیاز نداشتیم .
اگر با یک چاپکر جدید و غریبه مواجه شدید چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ در این شرایط اگر اینترنت داشته باشید با هیچ مشکلی مواجه نخواهید شد زیرا Snow Leopard به طور خودکار درایور ها را بارگزاری و نصب خواهد کرد .
گزینه جالب توجه دیگری در قسمت سفارشی در نصب وجود دارد . Rosetta فناوری که به کرد کامپایل شده برای تراشه Power pc امکان می دهد تا روی تراشه اینتل اجرا شوند ، در دسترس قرار دارد ( اما به طور پیش فرض نصب نمی شود ) . Rosetta تنها چند مگابایت از فضای دیسک را اشغال می کند و برنامه های قدیمی تر بدون آن اجرا نخواهند شد . بنابراین اگر چنین برنامه هایی در اختیار دارید آن گزینه ارزش فعال کردن را خواهد داشت . برای اینکه بفهمید یک نرم افزار کاربردی مخصوص Power pc است یا خیر ، یک نرم افزار کاربردی قدیمی را انتخاب کرده و سپس بر روی گزینه Get info را انتخاب نمایید اگر اطلاعات Kind بصورت (Application ( power pc ارئه شد به rosetta نیاز خواهد داشت .
اگر این گزینه را فعال نکنید و بعدا برای اجرای یک نرم افزار power pc تلاش کنید ، Snow Leopard پنجره را نمایش خواهد داد که توضیح می دهد به rosetta نیاز دارید و در عین حال گزینه نصب آن از طریق apple software update در اختیار شما قرار می گیرد
دلیل اختیاری بودن نصب rosetta این است که اپل تلاش می کند که کاربر ها را برای ارتقا نرم افزار های کاربردیشان تشویق نماید و در عین حال برنامه نویسانی که هنوز نرم افزار های کاربردی خود را جهت اجرا بر روی تراشه اینتل مجددا کامپایل نکرده اند را سرزنش نمایند . اما با در نظر گرقتن این واقعیت که کاربران روزمره هیچ ایده ای از این موضوع در اختیار ندارند که کدامیک نرم افزار کاربردی آنها بومی اینتل است و کدامیک Power pc ، این وضعیت یک دردسر غیر ضروری به نظر می رسد .
پایان قسمت اول ، قسمت بعدی ( بزودی )
نظر